Μαρτυρίες παιδιών που συνελήφθησαν από τον Ισραηλινό στρατό όταν ήταν 13 χρόνων
Του Σπύρου Σωτηρίου
Στα Παλαστινιακά εδάφη η ζωή είναι πολύ δύσκολη. Ο εποικισμός και η στάση του Ισραηλινού κράτους αποτελούν ένα καθημερινό εφιάλτη για τους παλαιστίνιους οι οποίοι διώκονται επειδή ζουν στη γη που τους γέννησε.
Στην Παλαιστίνη οι συλλήψεις, φυλακίσεις και δολοφονίες μικρών παιδιών από το κράτος του Ισραήλ είναι καθημερινό φαινόμενο και τα στοιχεία είναι σοκαριστικά. Κατά την περίοδο 2015-2020 ο ισραηλινός στρατός έχει συλλάβει πάνω από 6 χιλιάδες παιδιά ενώ έχουν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις όπου οι ανήλικοι συνελήφθησαν αφού είχαν πυροβοληθεί και τραυματιστεί.
Στους πρόσφατους Ισραηλινούς βομβαρδισμούς στη Λωρίδα της Γάζας σκοτώθηκαν πάνω από 60 παιδιά.
Το ΕΒ συνομίλησε με δύο ανήλικους που είχαν συλληφθεί από τον Ισραηλινό στρατό καθώς και με μια μητέρα που οι ανήλικοι γιοί της είχαν συλληφθεί βίαια. Η εξιστόρηση των τραγικών αυτών εμπειριών έγινε μέσω διαδικτύου λίγες μέρες μετά τους βομβαρδισμούς του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας σκοτώθηκαν πάνω από 60 παιδιά.
«Οι πρώτοι στόχοι είναι τα παιδιά»
Ο Μοχάμαντ και ο Νάσερ είναι δυο 15χρονοι που ζουν σε προσφυγικό οικισμό κοντά στη πόλη της Ιερουσαλήμ και φοιτούν στην ένατη τάξη του σχολείου.
Ο Μοχάμαντ και ο Νάσερ ζουν κοντά στα σύνορα με τις περιοχές που βομβαρδίστηκαν από το Ισραήλ και όπως ανέφεραν, νιώθουν πολύ αναστατωμένοι και ανήσυχοι. Έζησαν τη φρίκη των βομβαρδισμών, είδαν μικρά παιδιά στην ηλικία τους να πεθαίνουν. Δυσκολεύονται τα βράδια να κοιμηθούν από τις πολλές τραγικές εμπειρίες που ζουν.
Όπως ανέφεραν, δεν είναι η πρώτη φορά που βίωσαν βομβαρδισμούς στην περιοχή που ζουν.«Πάντοτε έτσι είναι, οι πρώτοι στόχοι είναι τα παιδιά», τονίζει ο Νάσερ.
«Έχουμε το αίσθημα ότι ο πρώτος στόχος είναι τα παιδιά, θέλουν να εξοντώσουν όλες τις γενιές των Παλαιστινίων, δεν θέλουν την ύπαρξη των Παλαιστινίων», υπέδειξε ο Νάσερ ο οποίος συνελήφθηκε από τον Ισραηλινό στρατό πριν καν κλείσει 13 χρόνων.
Τον συνέλαβαν χωρίς να έχει κάνει κάτι παράνομο. Μπούκαραν στο σπίτι του και τον πήραν σηκωτό στα κρατητήρια χωρίς να πουν στους γονείς του, ούτε για ποιο λόγο συνελήφθη, ούτε για πόσο καιρό θα κρατείτο. Αφού δέχθηκε ψυχολογικό πόλεμο και εκβιασμούς για να μαρτυρήσει κατά άλλων παιδιών, φίλων του, οι οποίοι θεωρούνται ως απειλή από το Ισαραηλινό κράτος, τον άφησαν ελεύθερο μετά από μερικές βδομάδες. Όπως αναφέρει, μετά από αυτή την εμπειρία και τα όσα ζουν καθημερινά, δεν μπορούν να νιώθουν ελεύθεροι. Δεν απολαμβάνουν το παιχνίδι όπως άλλα παιδιά που ζουν σε άλλες χώρες γιατί βρίσκονται πάντοτε υπό απειλή. Όπως λέει, ακόμα και όταν μεταβαίνουν στο σχολείο βρίσκονται συνεχώς υπό παρακολούθηση και υπό το φόβο ότι μπορεί να συλληφθούν ανά πάσα στιγμή χωρίς να έχουν κάνει κάτι παράνομο.
«Εισέβαλαν στο σπίτι με σκύλους η ώρα 3 το πρωί»
Ο Μοχάμαντ εξιστορεί την εμπειρία της σύλληψης του από τον Ισραηλινό στρατό όταν ήταν 13 χρόνων:
«Ήρθαν στις 3 το πρωί ενώ κοιμόμασταν, έσπασαν την πόρτα και εισέβαλαν στο σπίτι. Ήρθαν με σκύλους, έψαχναν παντού στο σπίτι για μένα και τον μεγαλύτερο αδελφό μου, μας συνέλαβαν, μας συμπεριφέρθηκαν άσχημα μας έβριζαν, προσπάθησαν να μας τρομοκρατήσουν… Με πίεζαν να παραδεχτώ πράγματα που δεν έκανε ο αδελφός μου και με αυτό το τον τρόπο να τον ενοχοποιήσουν, ότι έριχνε πέτρες ότι μετέφερε μαχαίρι και ότι σχεδίαζε να τους επιτεθεί. Ουσιαστικά ήθελαν να με αναγκάσουν να παραδεχθώ σε βάρος του αδελφού μου.»
Ο Μοχάμαντ ήταν κρατούμενος στις φυλακές του Ισραήλ για τρεις βδομάδες:
«Με βασάνιζαν, προσπαθούσαν να με εκφοβίσουν ότι αν δεν ομολογήσω θα συλλάβουν την μητέρα μου και τους συγγενείς μου και ότι τα πράγματα θα είναι χειρότερα για μένα. Με μεταχειρίστηκαν σαν αντικείμενο…
Δεν παραδέχθηκα οτιδήποτε, όμως αναγκάστηκα να υπογράψω ένα νομικό χαρτί ότι αν κάνω οτιδήποτε σε βάρος της κυβέρνησης του Ισραήλ θα με συλλάβουν και θα με κρατήσουν για πιο πολύ χρόνο και ότι θα συλλάβουν τον πατέρα μου και άλλα μέλη της οικογένειας μου.»
Ερωτηθείς για τα συναισθήματα του, ο Μοχάμαντ είπε ότι νιώθει θυμό για αυτό που έκαναν σε αυτόν και την οικογένεια του, για τον τρόπο τους συμπεριφέρθηκαν και τους μεταχειρίστηκαν. Θεωρεί ότι ήταν άδικο και θα ήθελε να τελειώσει το μαρτύριο που περνούν.
Ο αδελφός του τιμωρήθηκε με φυλάκιση τριών χρόνων και απελευθερώθηκε τελικά μετά από δύο χρόνια. Μόλις μία βδομάδα πριν τη συνομιλία μας, οι Ισραηλινές Αρχές τον άφησαν ελεύθερο.
Ο 15χρονος Μοχάμαντ εκφράζει παράλληλα το παράπονο του για το γεγονός ότι η χώρα του είναι διαιρεμένη εξαιτίας της κατοχής, «καθημερινά έχουμε συλλήψεις, κατεδαφίζονται σπίτια, έχουμε σκοτωμούς, άνθρωποι, παιδιά πεθαίνουν χωρίς κανένα λόγο»…
Θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι
Τους ρωτήσαμε πως φαντάζονται το μέλλον τους, ποια είναι τα όνειρα τους. Και οι δυο ιεράρχησαν ως πιο σημαντικό να μπορούν να είναι και να νιώθουν ελεύθεροι στην πατρίδα τους. Θέλουν να ζουν όπως τους υπόλοιπους νέους στον κόσμο. Έχουν όνειρα να σπουδάσουν και να μπορούν να απολαμβάνουν τη ζωή τους χωρίς κατατρεγμό, χωρίς φόβο…
Παραβιάζονται αρχές του Διεθνούς Δικαίου και της Σύμβασης των ΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Πριν μερικούς μήνες η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ) ξεκίνησε εκστρατεία για απελευθέρωση όλων των παλαιστινίων παιδιών που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές.
Οι συλλήψεις και οι φυλακίσεις ακόμη και γυναικών και μικρών παιδιών χωρίς ιδιαίτερους λόγους είναι καθημερινά φαινόμενα στην μαρτυρική γη της Παλαιστίνης.
Σύμφωνα με την Ένωση Παλαιστινίων Κρατουμένων κατά την περίοδο 2015-2020 ο ισραηλινός στρατός έχει συλλάβει 6000 χιλιάδες παιδιά. Μόνο για το 2020 συνελήφθησαν 400 παιδιά κάτω των 18 ετών ενώ έχουν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις όπου οι ανήλικοι συνελήφθησαν από τις ισραηλινές αρχές ενώ είχαν πυροβοληθεί και τραυματιστεί.
Οι ανήλικοι σε πολλές περιπτώσεις συλλαμβάνονται κατά την διάρκεια νυχτερινών επιδρομών στα σπίτια τους και στη συνέχεια εκτίθενται σε σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες όπως είναι η στέρηση νερού ή τροφής για ώρες, η κράτηση στην απομόνωση με δεμένα μάτια και χέρια, η ανάκριση χωρίς την παρουσία δικηγόρου ή κάποιου συγγενή, η υπογραφή δηλώσεων -ομολογιών στα εβραϊκά που σε πολλές περιπτώσεις δεν γνωρίζουν. Αυτές οι συνθήκες παραβιάζουν τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία προβλέπει ειδικά μέτρα προστασίας για τα παιδιά που βρίσκονται υπό κράτηση.
Αντίθετα το Ισραήλ είναι η μόνη χώρα που εκθέτει ανήλικα παιδιά σε στρατιωτικά δικαστήρια χωρίς κατάλληλες εγγυήσεις και από το 2015 εκδίδει νόμους που νομιμοποιούν την έκδοση ποινών μακράς φυλάκισης μέχρι και ισόβια κάθειρξη για παιδιά.
Η UNICEF τον Φεβρουάριο του 2013 δημοσίευσε έρευνα σχετικά με τις φυλακίσεις παλαιστινίων παιδιών από το κράτος του Ισραήλ. Τα ευρήματα και οι διαπιστώσεις από την έρευνα αποτελούν καταπέλτη για το κράτος του Ισραήλ και τον απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο μεταχειρίζεται τα ανήλικα παιδιά που συλλαμβάνονται από τις στρατιωτικές και αστυνομικές του δυνάμεις.
Σύμφωνα με την έρευνα κάθε χρόνο συλλαμβάνονται περίπου 700 παιδιά τα οποία υπόκεινται σε συστηματική και θεσμοθετημένη κακομεταχείριση από το ισραηλινό σύστημα κράτησης γεγονός που παραβιάζει αρχές του Διεθνούς Δικαίου και της 4ης Σύμβασης της Γενεύης για την προστασία των αμάχων σε καιρό πολέμου.
Επίσης η έρευνα έχει καταγράψει σειρά παραβιάσεων της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Παραδείγματος χάρη τα παιδιά που συλλαμβάνονται στερούνται του δικαιώματος για εκπαίδευση που αποτελεί σαφή παραβίαση της Σύμβασης, δεν έχουν δικαίωμα επισκέψεων από τους γονείς τους ή στερούνται κατάλληλης ιατρικής φροντίδας.
