Η “ατομική ευθύνη” ξεπλένει την πραγματική ευθύνη

347

Είναι ξεκάθαρο ότι η έξαρση του κορωνοϊού οφείλεται στην «ατομική ευθύνη». Ξεκάθαρο είναι επίσης πως όταν τα πράγματα πάνε καλά αυτό πιστώνεται στην κυβέρνηση που εισπράττει τα «εύγε». Όταν τα πράγματα πάνε κατά διαόλου, η αποτυχία χρεώνεται στον κόσμο και την ατομική του ευθύνη. Όπως για παράδειγμα ατομική είναι η ευθύνη του 90χρονου υπερήλικα στο γηροκομείο ο οποίος βγήκε έξω στα μπαρ με την ηλικιωμένη και ελαφρώς μικρότερη σύντροφο του, 85 ετών, από το γηροκομείο άλλης επαρχίας και κόλλησαν τον κορωνοϊό, νομιζόμενοι ότι ο covid 19 είναι κοκτέιλ! Ατομική είναι επίσης η ευθύνη του στρατιώτη στη μονάδα που επιμένει να κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο με άλλους μαντραχαλάδες και με ατομική ευθύνη μεταδίδουν τον ιό. Όπως ατομική είναι η ευθύνη του ανεύθυνου έφηβου μαθητή που στοιβάζεται μαζί με άλλους συμμαθητές τους σε μια τάξη χωρίς να ανοίγουν πόρτες και παράθυρα για να αερίζονται. Και προφανώς δεν συμμορφώθηκαν με τας υποδείξεις του τιτανομέγιστου υπουργού της Παιδείας ο οποίος τους είπε ξεκάθαρα ότι το κρύο δεν είναι για δυο αλλά μπορείς να το «παλέψεις» με κουβερτούλα! Ατομική βεβαίως είναι και η ευθύνη του αλλοδαπού που άρπαξε τον ιό στο σφαγείο. Σε αυτή την περίπτωση δεν χρειάζεται καμία αιτιολογία για την ατομική ευθύνη… φτάνει που είναι αλλοδαπός! Ατομική βεβαίως ευθύνη έχουν και τα «νοσοκομούθκια»  (κατά τον Αβέρωφ Νεοφύτου) του νοσοκομείου αναφοράς που δεν κρατάνε τις προβλεπόμενες αποστάσεις από τους ασθενείς. Θα μπορούσαν π.χ. να ρίχνουν τα χάπια από απόσταση ή να πετάνε τη σύριγγα σαν σαΐτα…  Ένα είναι το σίγουρο. Με ατομική μας ευθύνη έχουμε αυτή την κυβέρνηση!

ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ