Του Κυριάκου Κυριάκου*
Ο αγώνας για βελτίωση της ποιότητας ζωής των εργαζομένων και η καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων πρέπει να είναι συνεχής, είτε μιλούμε για ντόπιο είτε ξένο εργατικό δυναμικό. Το νομικό και εργασιακό πλαίσιο εργοδότησης μεταναστών στην Κύπρο χρειάζεται να επανεξεταστεί και εναρμονιστεί με βάση τα σημερινά δεδομένα και με γνώμονα τα εργασιακά θέσμια και ανθρώπινα δικαιώματα.
Το καπιταλιστικό σύστημα και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές του γεννούν και συντηρούν την εκμετάλλευση, τη φτώχια, την κοινωνική ανισότητα, τους πολέμους, τις ασταθείς πολιτικές συνθήκες, είναι αιτίες που ωθούν τους ανθρώπους στη μετανάστευση.
Η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι η επίκληση των εργοδοτών για ενίσχυση διαφόρων τομέων της οικονομίας με ξένο εργατικό δυναμικό, αφού παρατηρείται έλλειψη εργατικών χεριών, λόγω αύξησης του ρυθμού ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής και κατ’ επέκταση της Κυπριακής Οικονομίας.
Η εξίσωση καταδεικνύει ότι αυτές οι κατηγορίες εργαζομένων, συχνά υπόκεινται σε εκμετάλλευση ως φτηνή εργατική δύναμη και μετατρέπεται ως μοχλός πίεσης και υπόσκαψης της σταθερής και ρυθμισμένης εργασίας.
Είναι αναγκαία η νομοθετική ρύθμιση για εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας καθώς και ο καθορισμός μίνιμουμ όρων εργοδότησης εκεί και όπου δεν ισχύουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ούτως ώστε να πετύχουμε αποτελεσματική προστασία αξιοπρεπούς εργασίας για όλους τους εργαζόμενους, ντόπιους και αλλοδαπούς, με ρυθμισμένους όρους απασχόλησης και πάταξη της αδήλωτης εργασίας (μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός παράνομης εργοδότησης αλλοδαπών).
Θα πρέπει φυσικά προηγουμένως να εξαντλούνται όλα τα περιθώρια στην εσωτερική αγορά εργασίας και οι συμφωνίες που προκύπτουν να γίνονται στο πλαίσιο των Συλλογικών Συμβάσεων καθώς παρατηρούμε ότι το 50% των αιτήσεων για ξένο εργατικό προσωπικό προέρχεται από κλάδους που οι όροι εργοδότησης διέπονται από Συλλογικές Συμβάσεις, όπως π.χ. η Οικοδομική και Ξενοδοχειακή Βιομηχανία και γίνονται καταχωρίσεις αιτήσεων με χαμηλότερους μισθούς. Είναι ευθύνη του Υπουργείου Εργασίας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων να μην κάνει αποδεκτές τέτοιες καταχωρίσεις αιτήσεων καθώς είναι ηλίου φαεινότερο ότι η επιδίωξη είναι η φθηνή εργασία.
Θα πρέπει στη συνέχεια αφού φυσικά γίνουν όλα τα πιο πάνω να γίνει αξιολόγηση από το Υπουργείο Εργασίας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων σχετικά με το σε ποιους παραγωγικούς τομείς της Οικονομίας προκύπτουν πραγματικά ανάγκες για εργατικά χέρια, όπου μέσω προσωπικών συνεντεύξεων των ανέργων να καταστεί δυνατό να καλυφθούν κάποιες θέσεις εργασίας. Μεγάλος αριθμός εργαζομένων που αναζητεί δουλειά και, πιθανότατα, δεν είναι καταχωρημένοι στον κατάλογο των ανέργων, είναι και οι Τουρκοκύπριοι, όπου προς αυτή την κατεύθυνση το Υπουργείο Εργασίας θα μπορούσε να κινηθεί.
Επίσης μέσω προγραμμάτων της ΑνΑΔ, το Υπουργείο Εργασίας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων θα πρέπει να καταρτήσει ανέργους όπου να μπορεί να τους τοποθετήσει σε θέσεις τις οποίες χρειάζεται εξειδίκευση.
Υπάρχουν λοιπόν αρκετά να γίνουν μέχρι να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ανάγκη για ξένο εργατικό δυναμικό.
*Επαρχιακός Γραμματέας Συντεχνίας Οικοδόμων ΠΕΟ Λευκωσίας
