Οι γιατροί τις πρώτες βδομάδες της πανδημίας, έπρεπε να επιλέξουν ποιους να περιθάλψουν
Η Ιταλία είναι η χώρα της Ε.Ε. που δέχθηκε το πιο βαρύ πλήγμα της πανδημίας του κορωνοϊού και ειδικά τον πρώτο μήνα η παγκόσμια κοινότητα παρατηρούσε συγκλονισμένη τις τραγικές ειδήσεις με την καταμέτρηση των θυμάτων στη χώρα.
Η συνδικαλίστρια Cinzia Dellaporta, Υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων του Συνδικάτου USB (Γενική Ένωση Εργαζομένων Ιταλίας), μιλά στο Ε.Β. και αναφέρει ότι η Ιταλία δεν μπορούσε να ανταποκριθεί αφού ο τομέας της δημόσιας υγείας, μετά από δέκα χρόνια επιβολής πολιτικών λιτότητας, περικοπών της Ε.Ε. έχει διαλυθεί. Παραθέτει συγκλονιστικά στοιχεία λέγοντας πως μέσα από τις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης έχουν επιβληθεί μειώσεις 37 δις ευρώ, χάθηκαν 70 χιλιάδες κλίνες και εργοδοτούνται 45 χιλιάδες λιγότεροι γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό. Αναφέρει μάλιστα ότι οι γιατροί τις πρώτες βδομάδες της πανδημίας ήταν υποχρεωμένοι να επιλέξουν ποιους να περιθάλψουν.
Καταγγέλλει επίσης ότι η κυβέρνηση κάτω από την πίεση των εργοδοτών δεν έκλεισε έγκαιρα τα εργοστάσια με αποτέλεσμα η μετάδοση του ιού να πάρει τεράστιες διαστάσεις. Όπως τονίζει η Cinzia Dellaporta, από τους 35 χιλιάδες θανάτους οι μισοί σημειώθηκαν στην περιοχή της Λομβαρδίας που είναι η πιο αναπτυγμένη περιοχή της χώρας.
Η Ιταλία ήταν η πρώτη χώρα που πλήγηκε με μαζικούς θανάτους από την πανδημία του κορωνοϊού, φτάνοντας μέχρι σήμερα σχεδόν τους 35.000 νεκρούς. Πως βίωσε ο ιταλικός λαός αυτή την κατάσταση;
Η Ιταλία ήταν η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που επηρεάστηκε από τον ιό μετά την Κίνα και ο ιταλικός λαός έζησε πολύ δύσκολες στιγμές. Η χώρα δεν μπορούσε να ανταποκριθεί αφού ο τομέας της δημόσιας υγείας, μετά από δέκα χρόνια επιβολής πολιτικών λιτότητας, περικοπών της Ε.Ε. έχει διαλυθεί. Πιο συγκεκριμένα μέσα από τις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης έχουν επιβληθεί μειώσεις 37 δις ευρώ, χάθηκαν 70 χιλιάδες κλίνες και εργοδοτούνται 45 χιλιάδες λιγότεροι γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό. Οι γιατροί τις πρώτες βδομάδες της πανδημίας, έπρεπε να επιλέξουν ποιους να περιθάλψουν αφού ο αριθμός των ασθενών ήταν τεράστιος. Λόγω του ότι δεν υπήρχαν χώροι για νοσηλεία των ασθενών, πολλοί μεταφέρθηκαν σε οίκους ευγηρίας, ιδιαίτερα στην Λομβαρδία, την περιοχή με τα πιο πολλά περιστατικά. Πολλοί ασθενείς έχασαν τη ζωή τους σ’ αυτούς τους χώρους.
Και σε αυτή την κρίση φαίνεται ότι το μεγάλο κόστος το πλήρωσαν και πάλι οι εργαζόμενοι. Πολλά θύματα της πανδημίας προέρχονται από τους εργαζόμενους στον τομέα της Υγείας οι οποίοι εξελίχθηκαν σε σύγχρονους ήρωες για το λαό.
Υπήρξαν πολλά περιστατικά ανάμεσα στους εργαζόμενους, όχι μόνο στον τομέα της υγείας, αλλά και σε όσους τομείς δεν σταμάτησαν να λειτουργούν ιδιαίτερα στα βόρεια της χώρας όπου βρίσκονται οι πιο πολλές βιομηχανίες. Οι εργαζόμενοι στην υγεία έγιναν ήρωες αλλά αυτό κράτησε μόνο για δυο μήνες.
Μέσα από αυτή την πανδημία αποδείχθηκε και το λάθος των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που αποδυνάμωσαν τη δημόσια Υγεία;
Η πανδημία ανάδειξε τις λανθασμένες επιλογές των κυβερνήσεων κατά τα τελευταία 10 χρόνια. Επιλογές που επιβλήθηκαν από την Ε.Ε. και τη λογική της αγοράς και του κέρδους. Τις επιλογές της ιδιωτικοποίησης του δημόσιου τομέα της υγείας, με τις περικοπές σε υποδομές, προσωπικό και κλίνες. Τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές όπου στόχος είναι το κέρδος και όχι η υγεία του λαού. Η πανδημία έχει αναδείξει όλα αυτά τα ζητήματα με ένα δραματικό τρόπο όπως οι επιλογές που κάνει τώρα η κυβέρνηση είναι και πάλι ίδιες. Ως USB πολεμήσαμε αυτές τις επιλογές όπως και στο παρελθόν.
Μεγάλη συζήτηση έγινε και για το αργοπορημένο κλείσιμο των βιομηχανιών. Η Ιταλική κυβέρνηση, κατόπιν πιέσεων των επιχειρηματιών, δεν έκλεισε έγκαιρα τα εργοστάσια με αποτέλεσμα ο υιός να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις ανάμεσα στους εργαζομένους στις βιομηχανικές πόλεις που μετρούν και τα περισσότερα θύματα.
Υπήρξε μεγάλη συζήτηση για την καθυστέρηση στο κλείσιμο των επιχειρήσεων στην Ιταλία. Η κυβέρνηση κάτω από την πίεση των εργοδοτών δεν έκλεισε έγκαιρα τα εργοστάσια με αποτέλεσμα η μετάδοση του ιού να πάρει τεράστιες διαστάσεις. Από τους 35 χιλιάδες θανάτους οι μισοί σημειώθηκαν στην περιοχή της Λομβαρδίας που είναι η πιο αναπτυγμένη περιοχή της χώρας. 12 εκατομμύρια εργαζόμενοι συνέχισαν να εργάζονται χωρίς να απασχολούνται σε αναγκαίους τομείς. Ως USB οργανώσαμε στις 25 Μαρτίου απεργία με κύριο αίτημα το κλείσιμο των μη αναγκαίων επιχειρήσεων καθώς και την προστασία της υγείας των εργαζομένων στις αναγκαίες επιχειρήσεις. Εξαιτίας αυτής της απεργίας δεχθήκαμε διώξεις και θα πληρώσουμε ως USB χρηματικές ποινές. Όμως ήταν ένα σημαντικό βήμα για την υγεία των εργαζομένων και την προστασία τους.
Ποια είναι η κατάσταση σήμερα που φαίνεται ότι η πανδημία του covid 19 ξεκίνησε να υποχωρεί στη χώρα; Σε ποιο βαθμό επηρεάστηκαν τα δικαιώματα, οι μισθοί και τα ωφελήματα των εργαζομένων;
Η κατάσταση στη χώρα μετά την πανδημία δεν είναι εύκολη. Η υγειονομική κρίση βρήκε τη χώρα με μεγάλες κοινωνικές διαφορές, οι πλούσιοι τα τελευταία 10 χρόνια έγιναν πιο πλούσιοι και οι φτωχοί φτωχότεροι. 5 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στην απόλυτη φτώχεια. 9 εκατομμύρια είναι στα όρια της φτώχειας και 12% είναι εργαζόμενοι φτωχοί. Ευέλικτες μορφές εργασίας, αδήλωτη εργασία και συμβόλαια με μερική απασχόληση. Η χώρα παρουσιάζει έντονες αντιθέσεις μεταξύ βορρά και νότου ενώ οι κοινωνικές συνθήκες στο νότο ολοένα και χειροτερεύουν. Σε μια χώρα που δεν έχει ελάχιστο μισθό και σήμερα δίνονται 3, 4, 5 ευρώ την ώρα η USB διεκδικεί μίνιμουμ μισθό με 9 ευρώ την ώρα. Σήμερα πολλοί τομείς όπως είναι ο τουρισμός και η βιομηχανία αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες. Οι απολύσεις απαγορεύονται μέχρι τον Αύγουστο, όμως από τον Σεπτέμβριο η κατάσταση αναμένεται ότι θα είναι δραματική.
Η κοινωνική κατάσταση που είναι ήδη δύσκολη ολοένα και χειροτερεύει με την πανδημία δημιουργούνται συνθήκες έντασης και η κυβέρνηση φαίνεται να προετοιμάζεται γι’ αυτή την κατάσταση. Η απάντηση μας ως ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα χρειάζεται να είναι συλλογική και ταξική.
Σε αυτή την κρίση διαφάνηκαν πολλά πράγματα. Μεταξύ άλλων φάνηκε και η έλλειψη αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ. Αντί η βοήθεια στην Ιταλία να έρθει από την ΕΕ, ήρθε τελικά από την Κούβα, την Κίνα και τη Ρωσία και είδαμε φωτογραφίες και πλάνα με Ιταλούς να κατεβάζουν τις σημαίες της ΕΕ και να αναρτούν σημαίες της Κούβας.
Θέλω να σημειώσω με έμφαση την διεθνιστική αλληλεγγύη και την παρουσία ιατρικού προσωπικού από την Κούβα και την Βενεζουέλα καθώς και τη βοήθεια που λάβαμε ως χώρα από την Κίνα και τη Ρωσία. Ήταν μεγάλη η χαρά μας όταν είδαμε την σημαία της Κούβας να ανεμίζει αντί της ΕΕ.
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του Εργατικού Βήματος
