Το 29ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΣΥΞΚΑ ΠΕΟ πραγματοποιείται στις 26 Νοεμβρίου, τη στιγμή που οι ξενοδοχοϋπάλληλοι βρίσκονται σε μια πολύ δύσκολη και κομβική περίοδο. Την τελευταία διετία βίωσαν πιο δύσκολα από άλλους κλάδους εργαζομένων τα μέτρα κατά της πανδημίας αφού αναγκάστηκαν να ζήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα από τα πενιχρά κρατικά επιδόματα ενώ παράλληλα η νέα κατάσταση με τον κορωνοϊό δυσχέρανε τις εργασιακές τους συνθήκες. Για τις αλλαγές των τελευταίων χρόνων μεταξύ του 28ου και του 29ου Συνεδρίου της Συντεχνίας μιλά στο ΕΒ ο ΓΓ της ΣΥΞΚΑ ΠΕΟ Λευτέρης Γεωργιάδης. Τονίζει ιδιαίτερα τη μεγάλη κατάκτηση των εργαζομένων που αφορά την νομοθετική ρύθμιση των όρων απασχόλησης των ξενοδοχϋπαλλήλων, υποδεικνύοντας παράλληλα ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εφησυχάζουν και δεν πρέπει να θεωρήσουν ότι η ψήφιση αυτών των νομοθεσιών από μόνη της θα λύσει τα προβλήματα.
Συνέντευξη στον Σπύρο Σωτηρίου
Πραγματοποιείται στις 26 Νοεμβρίου το 29ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΣΥΞΚΑ ΠΕΟ. Τι θα περιλαμβάνει το Συνέδριο;
Στο Συνέδριο θα συζητηθούν τα σημαντικότερα γεγονότα που καθορίζουν την πορεία της Συντεχνίας. Θα γίνει εκτίμηση της δουλειάς μας για το διάστημα από το προηγούμενο συνέδριο μέχρι και σήμερα. Θα γίνουν η εκλογή του νέου ΔΣ, της νέας ηγεσίας της ΣΥΞΚΑ και θεωρούμε ότι όπως πάντα είναι πολύ σημαντική η δουλειά που γίνεται στα Συνέδρια. Είναι εκεί που και οι εργαζόμενοι έχουν το βήμα με τις δικές τους παρεμβάσεις να βοηθήσουν να εντοπίζουμε τις αδυναμίες και να στοχεύουμε πιο οργανωμένα, πιο μεθοδευμένα να βελτιώνουμε τη θέση μας στην κοινωνία ως εργαζόμενοι.
Η περίοδος που πέρασε από το προηγούμενο συνέδριο είχε πολλές εξελίξεις, θετικές και αρνητικές, για τους εργαζόμενους. Ποιες αξιολογείτε ως τις σημαντικότερες;
Το 29ο Συνέδριο συνέρχεται με σημαντική καθυστέρηση λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού και των αποφάσεων του κράτους για περιορισμό της εξάπλωσης της, η οποία κράτησε τη ξενοδοχειακή και επισιτιστική βιομηχανία κλειστή ή ημιαπασχολούμενη για 18 περίπου μήνες. Είναι μεγάλο αυτό το διάστημα και πρέπει να πούμε ότι η Συντεχνία μας συνέχισε να διαδραματίζει πρωτοπόρο ρόλο στην προσπάθεια επίλυσης προβλημάτων των εργαζομένων.
Οι κυριότερες και πιο σημαντικές εξελίξεις κατά την περίοδο που ανασκοπούμε είναι οι δυο τελευταίες ανανεώσεις της σύμβασης του 2016 και του 2019 με τα πρωτοπόρα αιτήματα που είχαμε βάλει που στόχευαν στη νομική ρύθμιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ιδιαίτερα μετά την καπιταλιστική κρίση του 2013 αλλά και προηγούμενα με την είσοδο στην ΕΕ και το άνοιγμα στην αγορά εργασίας, η βιομηχανία δέχθηκε μεγάλη πίεση από φθηνό εργατικό δυναμικό που στοχευμένα επεδίωξαν να φέρουν στην Κύπρο οι ξενοδόχοι. Αυτή η εργατική δύναμη αποτέλεσε μοχλό πίεσης πάνω στους μισθούς και τα ωφελήματα των εργαζομένων. Δημιούργησε και φοβίες στους εργαζόμενους, για τη δουλειά τους, την ασφάλεια τους με αποτέλεσμα την ανατροπή του ισοζυγίου δυνάμεων υπέρ της εργοδοσίας. Αυτό ανάγκασε το συνδικαλιστικό μας Κίνημα να αναθεωρήσει την πολιτική του όσο αφορά τα αιτήματα του και το θέμα της νομικής ρύθμισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων είχε τεθεί ως προτεραιότητα. Η ικανοποίηση αυτού του αιτήματος θα εξασφάλιζε ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για την τήρηση των συλλογικών συμβάσεων οι οποίες εδώ και χρόνια παραβιάζονταν στοχευμένα από τους ξενοδόχους και οδηγείτο η κατάσταση σε απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, πράγμα που πετύχαμε σε μεγάλο βαθμό.
Θεωρείται ως μεγάλο επίτευγμα αυτή τη νομοθετική ρύθμιση; Αυτή η επιτυχία επηρεάζει και εργαζόμενους σε άλλους κλάδους;
Το ότι πετύχαμε ουσιαστικά να μπουν σχεδόν όλα τα ωφελήματα στους κανονισμούς για τους όρους υπηρεσίας στα ξενοδοχεία και τα κέντρα αναψυχής (στον αντίστοιχο νόμο) είναι πραγματικά μεγάλη κατάκτηση γιατί ήταν η πρώτη φορά που στον ιδιωτικό τομέα το συνδικαλιστικό κίνημα πετύχαινε να βάλει τέτοιες ρυθμίσεις που άνοιξαν το δρόμο και σε άλλους κλάδους για να προχωρήσουν με νομοθετική ρύθμιση.
Με τη νομοθετική ρύθμιση λύνονται και τα προβλήματα των εργαζομένων;
Τονίζουμε ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εφησυχάζουν. Δεν πρέπει να θεωρήσουν ότι η ψήφιση αυτών των νομοθεσιών από μόνη της θα λύσει τα προβλήματα. Το μόνο όπλο που έχουν οι εργαζόμενοι για να διασφαλίζουν τα δικαιώματα τους, ακόμα κι αν είναι νομοθετικά ρυθμισμένα, είναι μόνο μέσω της οργάνωσης, της συλλογικής απαίτησης εφαρμογής των συμβάσεων και νομοθεσιών, της ενότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ τους. Τίποτε δεν υποκαθιστά αυτό το πράγμα και το τονίζουμε συνεχώς.
Είναι ενήμεροι οι εργαζόμενοι για τις βασικές πρόνοιες της νομοθεσίας;
Είναι γεγονός ότι η πανδημία μας εμπόδισε να αναπτύξουμε τη δουλειά που θα θέλαμε και προγραμματίζαμε για ενημέρωση των εργαζομένων σχετικά με τις αλλαγές αυτές και την οργάνωση και συλλογική προώθηση εφαρμογής της νομοθεσίας σε όλους τους τόπους δουλειάς. Είναι κάτι που το Συνέδριο θα θέσει ως προτεραιότητα για τα επόμενα χρόνια και αναμένουμε ότι πολύ σύντομα θα καταφέρουμε να έχουμε στη ξενοδοχειακή βιομηχανία πολύ καλή οργάνωση με σωστούς όρους απασχόλησης.
Η πανδημία έπληξε ιδιαίτερα τον κλάδο αφού για αρκετό διάστημα οι εργαζόμενοι ζούσαν με τα πενιχρά κρατικά επιδόματα. Ήταν πρωτόγνωρη και για την ΣΥΞΚΑ αυτή η κατάσταση. Πως διαχειριστήκατε ως Συντεχνία αυτή την κρίση;
Είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση και πραγματικά οι εργαζόμενοι στην ξενοδοχειακή βιομηχανία πλήρωσαν μεγάλο τίμημα γιατί ως γνωστό είναι ο τομέας στον οποίο εφαρμόστηκαν μέτρα επί 18 μήνες. Οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία υπέστησαν το μεγαλύτερο πλήγμα γιατί οι πλείστοι υποχρεώθηκαν να επιβιώνουν όλο αυτό το διάστημα με 500 ευρώ γιατί δυστυχώς οι εργοδότες δεν εφάρμοζαν τις συμφωνίες για τις αναστολές οι οποίες προνοούν ότι την περίοδο του κλεισίματος πληρώνουν τους εργαζόμενους ένα ποσοστό 2,8% και ταυτόχρονα δικαιούνται οι εργαζόμενοι να παίρνουν ανεργιακό γιατί διατηρείται η σχέση εργοδότη-εργοδοτούμενου. Αντ’ αυτού απέλυαν το προσωπικό τους με αποτέλεσμα το Υπουργείο Εργασίας να τους θεωρεί ως άνεργους και όχι ως απασχολούμενους που έχασαν την εργασία τους λόγω της κρίσης, και αντί να παίρνουν το 60% του μισθού τους έπαιρναν μόνο 500 ευρώ. Να σημειώσουμε ότι και τα 500 ευρώ δόθηκαν κατόπιν δική μας αντίδρασης και κινητοποίησης στο Υπουργείο Εργασίας ως ΣΥΞΚΑ ΠΕΟ. Το ποσό αυτό για τους άνεργους ήταν γύρω στα 360 ευρώ! Να πούμε ότι ακόμα και τα 500 ευρώ δεν εξασφαλίζουν αξιοπρεπή επιβίωση του κόσμου. Και το υπόλοιπο ωστόσο προσωπικό αναγκάστηκε να ζει με τις μισές απολαβές, οπόταν αντιλαμβάνεστε ότι οι οικογένειες των εργαζομένων με τα τρέχοντα έξοδα και άλλα έξοδα που έχουν, ενοίκια, σπουδές παιδιών κλπ. είναι με μεγάλη δυσκολία που επιβιώνουν όλο αυτό το διάστημα.
Τι μέλλει γενέσθαι σήμερα που έχουν λήξει τα σχέδια αυτά;
Θεωρούμε ότι σήμερα που έχουν λήξει τα σχέδια, ο τρόπος που πρέπει το κράτος να χειριστεί τους ανθρώπους που θα εγγραφούν ως άνεργοι θα πρέπει να είναι διαφορετικός από τα συνηθισμένα. Θα πρέπει η περίοδος του κορωνοϊού να θεωρηθεί ως έκτακτη περίοδος κάτω από τις συνθήκες της πανδημίας και να μην ληφθεί υπόψη όσον αφορά τον υπολογισμό τους ύψους του επιδόματος ανεργίας αλλά να ληφθεί υπόψη η τελευταία περίοδος που οι εργαζόμενοι είχαν σωστή απασχόληση με κανονικές αποδοχές. Διαφορετικά θα είναι μια μεγάλη εξαθλίωση για χιλιάδες εργαζόμενους. Έχουμε θέσει αυτά τα αιτήματα στην Υπουργό Εργασίας και πρέπει να τα δεχθούν για να μην επιδεινωθεί η κατάσταση αυτών των ανθρώπων που ήδη υπέφεραν πολλά. Το Κίνημα μας δεν θα μείνει σίγουρα με σταυρωμένα τα χέρια εάν τα πράγματα αφεθούν ως έχουν και η κυβέρνηση να πληρώνει επιδόματα των 300 ευρώ σε ανθρώπους που υπέφεραν τόσο για 18 μήνες.
