Το Γενικό Συμβούλιο της ΠΕΟ που εκλέγηκε από το 28ο Παγκύπριο Συνέδριο της Ομοσπονδίας εξέλεξε ως νέα Γενική Γραμματέα την Σωτηρούλα Χαραλάμπους. Η πρώτη γυναίκα Γενική Γραμματέας Συνδικαλιστικής Οργάνωσης στην Κύπρο μιλά στο «Ε.Β.» για τις προτεραιότητες του Κινήματος της ΠΕΟ, τις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει και τους στόχους που τίθενται για το μέλλον. Ταυτόχρονα, χαρακτηρίζει την εκάστοτε αλλαγή στην ηγεσία της ΠΕΟ στα 80 χρόνια ζωής της Οργάνωσης ως μια σκυταλοδρομία με ένα κεντρικό στόχο: Το τέρμα που δεν είναι τίποτε άλλο από την προσπάθεια να ζήσουν οι εργαζόμενοι καλύτερες μέρες.
Συνέντευξη Άντρη Μιχαήλ
Καταρχήν, πώς νιώθετε ως η πρώτη γυναίκα που εκλέγηκε στη θέση Γενικού Γραμματέα Συνδικαλιστικής Οργάνωσης στην Κύπρο και τί σημαίνει αυτό για την ΠΕΟ;
Το γεγονός ότι το Γενικό Συμβούλιο της ΠΕΟ εξέλεξε γυναίκα στη θέση του Γενικού Γραμματέα της Ομοσπονδίας μας, θεωρώ πως είναι αποτέλεσμα μιας συστηματικής και συλλογικής δουλειάς που γίνεται όλα αυτά τα χρόνια κάτω από την ηγεσία του προηγούμενου Γενικού Γραμματέα και κάτω από το Γραφείο Γυναικών της ΠΕΟ σε ότι αφορά τα ζητήματα της ισότητας και γενικά τις θέσεις και την αντίληψή μας για το ρόλο της γυναίκας στην εργασία, των ξεχωριστών διεκδικήσεων που το Κίνημά μας προβάλλει για τις εργαζόμενες αλλά και εσωτερικά για τη θέση των γυναικών στο Συνδικαλιστικό Κίνημα. Με αυτό ως δεδομένο λοιπόν, όταν φτάσαμε στο θέμα της πλήρωσης της θέσης του Γενικού Γραμματέα, το φύλο δεν ήταν κάτι που θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο. Η αξιολόγηση έγινε από αυτούς που με εξέλεξαν στη βάση των αναγκών της Οργάνωσή μας. Βεβαίως θεωρώ όμως ότι η εκλογή έχει και τη σημειολογική της σημασία αφού η ΠΕΟ είναι η πρώτη Συνδικαλιστική Ομοσπονδία της Κύπρου που εκλέγει γυναίκα και αυτό αποδεικνύει και τη δουλειά που κάνουμε. Ταυτόχρονα κάνει ακόμα πιο μεγάλη την ευθύνη της ΠΕΟ στη διασφάλιση της ισότητας αφού είναι μια Οργάνωση που από την στιγμή που ιδρύθηκε έθεσε τα ζητήματα αυτά ως μέρος των διεκδικήσεων της εργατικής τάξης και θα συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια. Πέραν όμως της σημειολογικής σημασίας που έχει η εκλογή, εκείνο που έχει πιο μεγάλη σημασία είναι να δούμε τί κάνουμε περισσότερο ώστε να μπορούν άνδρες και γυναίκες να συμμετέχουν ισάξια και ισότιμα και να ανελίσσονται στο Συνδικαλιστικό Κίνημα, καταπολεμώντας τα στερεότυπα και τις αναχρονιστικές αντιλήψεις.
Τα θέματα ισότητας των φύλων στην εργασία, η ισομισθία και η παροχή διευκολύνσεων προς τις εργαζόμενες οικογένειες και κυρίως τις μητέρες, ήταν ανέκαθεν στις προτεραιότητες της ΠΕΟ. Τώρα που εκλέγηκε μια γυναίκα στη θέση του Γ.Γ. που διετέλεσε και Γραμματέας του Γραφείου Γυναικών Εργατοϋπαλλήλων, θα δοθεί ακόμη περισσότερη ώθηση στο ζήτημα αυτό;
Η έμφαση που πρέπει να δοθεί στα ζητήματα της ισότητας και στην παροχή διευκολύνσεων προς τις εργαζόμενες οικογένειες δεν πρέπει να έχει να κάνει με το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή είναι μια γυναίκα στην ηγεσία της Ομοσπονδίας. Φυσικά και υπάρχει μια ευαισθησία αλλά την ίδια ευαισθησία είχε και ο προηγούμενος Γ.Γ. της ΠΕΟ. Την έμφαση στα ζητήματα αυτά εξ αντικειμένου οφείλουμε να τη δώσουμε γιατί είναι προφανές όταν σήμερα το Συνδικαλιστικό Κίνημα της ΠΕΟ θέτει μπροστά του τους στόχους του και ένας από αυτούς είναι η στήριξη της αξιοπρεπούς εργασίας, της εργασίας με δικαιώματα και αυτό αφορά και την στήριξη των εργαζόμενων οικογενειών. Η ίδια η ζωή αποδεικνύει πως το να μπορεί η γυναίκα να βρίσκεται στην εργασία με αξιοπρεπείς όρους και να μην αναγκάζεται να καταφύγει στην αρρύθμιστη εργασία, χρειάζεται να υπάρχουν και οι κατάλληλες υποδομές. Για να μπορεί η εργαζόμενη οικογένεια να αντεπεξέλθει και να συνδυάσει την οικογένεια και την εργασία, πρέπει το κράτος να την στηρίξει σε ότι αφορά το κόστος φροντίδας με υποδομές που να λειτουργούν με συμβατό ωράριο. Είναι για αυτό το λόγο που οφείλουμε να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση μέσα από τους διεκδικητικούς στόχους του Κινήματός μας σε αυτά τα ζητήματα.
Θεωρώ ότι το Συνέδριό μας έθεσε πολύ συγκεκριμένους στόχους. Πρέπει να δώσουμε έμφαση στην διεκδίκηση από το κράτος και την Τοπική Αυτοδιοίκηση επαρκών, οικονομικά προσιτών υποδομών που να εξυπηρετούν τις ανάγκες οικογενειών που έχουν βρέφη, παιδιά Δημοτικού, που έχουν υπό τη φροντίδα τους ηλικιωμένους ή ανάπηρα άτομα. Δίνουμε μεγάλη έμφαση στην ανάγκη να επιδοτηθεί το κόστος φροντίδας, με βάση εισοδηματικά κριτήρια.
Στην Κύπρο η ισομισθία και οι ίσες ευκαιρίες στον επαγγελματικό χώρο μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι δεδομένη το 2021; Σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε κυρίως στον ιδιωτικό τομέα;
Το θέμα της ίσης αμοιβής είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο ζήτημα και όπως είπαμε πολλές φορές, από τη νομοθετική κατοχύρωση μέχρι την εφαρμογή της ίσης αμοιβής στην πράξη υπάρχει μια μεγάλη απόσταση. Βήματα προόδου έχουν γίνει και έγινε αρκετή προσπάθεια να μην υπάρχουν όροι στις Συλλογικές Συμβάσεις που να δημιουργούν διακρίσεις. Συγκεκριμένα στην πολιτική αιτημάτων που ακολουθήσαμε τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά την εφαρμογή του νόμου για την ισομισθία, δώσαμε έμφαση στο να στηριχθούν ιδιαίτερα οι μισθοί πρόσληψης των νεοεισερχομένων και αυτός είναι ένας τρόπος για να εφαρμοστεί η ισομισθία. Όμως ιδιαίτερα σε ότι αφορά τον ιδιωτικό τομέα έχουμε δρόμο να διανύσουμε προς τρεις κατευθύνσεις: Η μια κατεύθυνση έχει να κάνει με την πολιτική αιτημάτων ώστε να βελτιωθούν οι όροι απασχόλησης σε επαγγέλματα στα οποία υπάρχει μεγάλος αριθμός γυναικών, η δεύτερη κατεύθυνση αφορά τις επαγγελματικές κατατάξεις όπως είναι σήμερα μέσα στις Συλλογικές Συμβάσεις χρειάζεται να εξεταστεί αν περιέχουν στοιχεία που δημιουργούν έμμεσες διακρίσεις και η τρίτη κατεύθυνση αφορά τη συζήτηση για ρυθμίσεις που να επαναρυθμίζουν την εργασία και να καθιερώνουν ελάχιστους όρους απασχόλησης για όλους τους εργαζόμενους. Όλα αυτά μπορούν να βοηθήσουν στην σμίκρυνση του χάσματος των αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών στον ιδιωτικό τομέα. Βεβαίως εδώ υπάρχει ακόμη ένα μεγάλο ζήτημα που έχει να κάνει με τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης που είναι ακόμη ένας μηχανισμός απορρύθμισης που κτυπά κυρίως τις γυναίκες. Τέτοια μορφή απασχόλησης είναι και η τηλεργασία που μπορεί να ακούγεται ωραία ιδιαίτερα στις γυναίκες που ενδεχομένως να θεωρούν ότι είναι ένας τρόπος να συνδυάσουν εργασία και οικογένεια. Όμως πρέπει να διασφαλιστεί ότι είναι όντως ελεύθερη επιλογή του εργαζόμενου και όχι επιβολή του εργοδότη και εκεί και όπου επιλέγεται αυτή η μορφή απασχόλησης πρέπει να ρυθμίζεται ως μέρος των Συμβάσεων ώστε να μην χρησιμοποιείται ως μια μορφή απασχόλησης με λιγότερα δικαιώματα, περισσότερες ώρες εργασίας και αρρύθμιστο πλαίσιο.
Το πρόσφατο Παγκύπριο Συνέδριο έθεσε τους στόχους της ΠΕΟ για τα επόμενα χρόνια. Ποιοι είναι αυτοί;
Όπως κάθε Συνέδριο της ΠΕΟ έτσι και το 28ο έθεσε στόχους που αφορούν και τα εργασιακά και τα ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα, αφού η ΠΕΟ δεν είναι μια Συνδικαλιστική Οργάνωση με την στενή έννοια που ξεκινά και τελειώνει με το πώς βελτιώνουμε τους όρους απασχόλησης των εργαζομένων, αλλά μια Οργάνωση που έχει ρόλο και κάνει παρεμβάσεις και στα ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα που επηρεάζουν τη ζωή των εργαζομένων. Είναι προφανές και από την προσυνεδριακή δουλειά και από το ίδιο το Συνέδριο ότι υπάρχουν προτεραιότητες τις οποίες θέσαμε πάρα πολύ ψηλά, όπως είναι η εισαγωγή ρυθμίσεων που να επαναρυθμίζουν την εργασία και να σταματούν αυτή την κατάσταση που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια. Πρέπει να τερματιστεί το φαινόμενο που αναγκάζει τους εργαζόμενους να εργάζονται χωρίς Συμβάσεις, με προσωπικά συμβόλαια, να χρησιμοποιούνται οι ξένοι εργαζόμενοι ως φτηνή εργατική δύναμη, να χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό η αγορά υπηρεσιών και η ανάθεση υπηρεσιών σε τρίτους, να χρησιμοποιούνται εργαζόμενοι ως αυτοεργοδοτούμενοι ενώ ξεκάθαρα έχουν σχέση εργοδότη-εργοδοτούμενου. Όλα αυτά τα ζητήματα που τα βάζουμε κάτω από το κεφάλαιο επαναρύθμιση, έχουν μπει στην πρώτη γραμμή και δεν είναι τυχαίο αυτό γιατί αν δεν μπει ένα φρένο σε αυτού στους μηχανισμούς απορρύθμισης τότε η εργασία θα γίνεται ολοένα και πιο φτηνή, πιο ευάλωτη, θα διευρύνεται ολοένα και περισσότερο το ποσοστό των εργαζομένων που δεν έχει ένα ελάχιστο ρυθμισμένο πλαίσιο δικαιωμάτων και έτσι θα διευρύνεται η κοινωνική ανισότητα.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν και κοινωνικά ζητήματα που είναι πολύ σημαντικά και χρήζουν διευθέτησης και επίλυσης. Αυτά είναι η ΑΤΑ, η στρατηγική απασχόλησης ξένων εργαζομένων που και για αυτό το θέμα ξεκίνησε ο διάλογος και είναι ξεκάθαρο το πώς εμείς προσεγγίζουμε το ζήτημα αυτό. Εκεί και όπου θα παραχωρούνται άδειες θα γίνεται μετά από μια διαδικασία που μέσα από διάλογο και στοιχεία να αποδεικνύεται ότι υπάρχουν ανάγκες που δεν μπορούν να καλυφθούν διαφορετικά και βασική προϋπόθεση είναι η τήρηση Συλλογικής Σύμβασης για όλους. Άλλωστε για εμάς το θέμα δεν είναι η καταγωγή του κάθε εργαζόμενου αλλά να μην χρησιμοποιείται η εργοδότηση ξένων ως φτηνή εργατική δύναμη και να οδηγεί σε περαιτέρω απορρύθμιση και υποτίμηση της εργασίας. Επίσης, είναι τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ακρίβεια και την ανάγκη να ληφθούν αντισταθμιστικά μέτρα για να στηριχθούν οι ευάλωτες ομάδες και οι εργαζόμενοι και φυσικά είναι και το κεφάλαιο της κοινωνικής πολιτικής. Είναι προφανές ότι λαμβάνοντας υπόψη και την άνιση κατανομή του εισοδήματος και το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια υποτιμήθηκε η εργασία και αυξηθήκαν τα κέρδη, χρειάζεται να γίνει τομή στην κοινωνική πολιτική και σε ότι αφορά τη βελτίωση των συντάξεων. Εδώ τίθεται και το μεγάλο ζήτημα του πέναλτι 12% που επιβάλλεται σε όσους επιλέγουν να συνταξιοδοτηθούν στο 63ο έτος της ηλικίας τους που ως ΠΕΟ ζητούμε την κατάργησή του καθώς και τη μη επέκταση του ορίου συνταξιοδότησης πέραν του 65ου έτους. Είναι βέβαια και τα ζητήματα της στέγασης, της παραχώρησης διευκολύνσεων στις εργαζόμενες οικογένειες. Όλα αυτά τα θέματα έχουν τεθεί στο Συνέδριό μας και έχουν ληφθεί αποφάσεις για διεκδίκησή και προώθησή τους.
Σε ποιο σημείο βρίσκεται ο διάλογος για τον κατώτατο μισθό;
Ουσιαστικά έχει γίνει η παρουσίαση της μελέτης της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) και στις 23 Δεκεμβρίου έχει καθοριστεί νέα συνάντηση των κοινωνικών εταίρων με την Υπουργό Εργασίας. Η ΠΕΟ έχει τοποθετηθεί ολοκληρωμένα και ξεκάθαρα για το πώς αντιμετωπίζει το θέμα της εισαγωγής κατώτατου μισθού. Το βλέπουμε μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο μέτρων που πρέπει να εισαχθούν για να στηρίξουμε την εργασία με ρυθμισμένους όρους απασχόλησης. Αυτό σημαίνει για εμάς ότι από τη μια η πολιτεία έχει την ευθύνη να εισάγει ρυθμίσεις που να κατοχυρώνουν ότι εκεί και όπου υπάρχουν κατώτατοι μισθοί και άλλοι βασικοί όροι σε Συλλογικές Συμβάσεις, αυτά να είναι τα μίνιμουμ που πρέπει να ισχύουν για κάθε εργαζόμενο που εργάζεται σε τομέα στον οποίο υπάρχει Συλλογική Σύμβαση. Από την άλλη, για τους εργαζόμενους των οποίων οι όροι απασχόλησης δεν ρυθμίζονται από τη Σύμβαση, τότε μέσα και πάλι από διαπραγμάτευση να υπάρχει ένας τριμερής μηχανισμός που να καταλήγει σε μισθό και άλλα ωφελήματα. Αναμένουμε λοιπόν ότι πλέον ο διάλογος να εντατικοποιηθεί και να ολοκληρωθεί.
Πότε υπολογίζετε να ξεκινήσει ο διάλογος για επαναφορά της ΑΤΑ;
Η συμφωνία που έγινε για την ΑΤΑ έχει λήξει και το επόμενο χρονικό διάστημα θα απευθυνθούμε στο Υπουργείο Εργασίας ζητώντας να ξεκινήσει διάλογος με στόχο μια νέα συμφωνία για την ΑΤΑ. Ο στόχος μας είναι η ΑΤΑ να αποκατασταθεί γιατί όπως είναι σήμερα επιστρέφει μόνο το 50% της αγοραστικής δύναμης σε όσους εργαζόμενους έχουν ΑΤΑ. Θα δώσουμε λοιπόν μάχη να επανέλθει η ΑΤΑ κανονικά. Επιπρόσθετα, θα αγωνιστούμε ώστε να λαμβάνουν ΑΤΑ όλοι οι εργαζόμενοι και όχι απλά ένας μικρός αριθμός από αυτούς.
Είστε μέλος του Δ.Σ. του ΟΑΥ εκπροσωπώντας την ΠΕΟ. Πώς κρίνετε την μέχρι σήμερα πορεία του ΓΕΣΥ, μιας κατάκτησης για την οποία η ΠΕΟ διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο. Χρήζει βελτιώσεις το σύστημα;
Η ΠΕΟ έβαλε πλάτη για να εφαρμοστεί το ΓΕΣΥ και αυτό είχε ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο αφού την κρίσιμη ώρα που η κυβέρνηση φλέρταρε με το πολυασφαλιστικό ΓΕΣΥ και ρυθμίσεις που ξέφευγαν από τη φιλοσοφία της ισότιμης πρόσβασης και την κοινωνική αλληλεγγύη, η Οργάνωσή μας μαζί με τις άλλες Συνδικαλιστικές Οργανώσεις, την Οργάνωση των Ασθενών και άλλες κοινωνικές οργανώσεις, μπήκαν μπροστά, κινητοποιήθηκαν και επέβαλαν να συνταχθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις στο στόχο να μην αλλάξει ο χαρακτήρας του ΓΕΣΥ. Μπήκαμε μπροστά και από μια άλλη άποψη. Η ΠΕΟ συνειδητά, αντιλαμβανόμενη τη σημασία που έχει το ΓΕΣΥ για το κοινωνικό σύνολο και στηρίζοντας την εφαρμογή του, γνωρίζαμε εξ αρχής ότι θα οδηγούμασταν στο κλείσιμο μιας σημαντικής υπηρεσίας που είχαμε, τα Συντεχνιακά Ιατρεία (ΕΤΚΑ), από τα οποία είχαμε οργανωτικά και άλλα οφέλη. Το κάναμε όμως συνειδητά. Επιπρόσθετα, βάλαμε πλάτη και στην ολοκλήρωσή του και θυμίζω ότι αποφασίστηκε η εφαρμογή της δεύτερης φάσης του ΓΕΣΥ εν μέσω πανδημίας που τα πράγματα ήταν πάρα πολύ δύσκολα. Άρα, θεωρώ ότι δικαιούμαστε να νιώθουμε ότι συμβάλαμε καταλυτικά στην υλοποίηση αυτής της μεγάλης κατάκτησης.
Το ΓΕΣΥ διασφάλισε το πιο βασικό, ότι ο κάθε ένας που έχει ανάγκη από υπηρεσίες υγείας θα τις λαμβάνει χωρίς να είναι η οικονομική του δυνατότητα κριτήριο, όπως ήταν προηγουμένως.
Βεβαίως και η πορεία εφαρμογής του αντιμετωπίζει προβλήματα εξαιτίας του ότι τέθηκε σε εφαρμογή δεχόμενο πόλεμο από τα συμφέροντα που επηρεάζονταν από την εφαρμογή του αλλά και επειδή η πανδημία εδώ και δύο χρόνια σχεδόν ουσιαστικά έφερε μια μεγάλη αναταραχή στο σύστημα υγείας. Επίσης, τα δημόσια νοσηλευτήρια δεν προετοιμάστηκαν όπως έπρεπε ούτε ενισχύθηκαν κατάλληλα για να είναι σε θέση να το στηρίξουν. Επιπρόσθετα τέθηκε σε εφαρμογή χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητοι ελεγκτικοί μηχανισμοί στον ΟΑΥ για να μπορεί να ασκεί έλεγχο για τις καταχρήσεις, ούτε είχαν δημιουργηθεί πρωτόκολλα. Όλα αυτά δυσκόλεψαν την κατάσταση. Παρόλα αυτά τίποτα δεν μπορεί να αφαιρέσει από την αξία της εφαρμογής του ΓΕΣΥ και των πολλών θετικών που πρόσφερε στο λαό. Σίγουρα σε κάποιους τομείς χρήζει βελτίωσης και αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα και για τον ΟΑΥ και για τους κοινωνικούς φορείς που συμμετέχουμε σε αυτόν και έχουμε ειλικρινή έγνοια για να διατηρήσει τον μονοασφαλιστικό χαρακτήρα και τη φιλοσοφία που το διέπει. Πρέπει λοιπόν να δούμε τί κάνουμε περισσότερο. Σαφέστατα πρέπει να μπουν καινούριες υπηρεσίες στο σύστημα όπως είναι οι υπηρεσίες μακροχρόνιας φροντίδας, περισσότερα τμήματα επειγόντων περιστατικών και να μπει σε εφαρμογή ο θεσμός των εφημερευόντων προσωπικών γιατρών, χρειάζονται επίσης βελτιώσεις στα φάρμακα ώστε να μην επιβαρύνονται ευάλωτες ομάδες πληθυσμού και συνταξιούχοι με την αγορά φαρμάκων που σήμερα δεν καλύπτονται από το ΓΕΣΥ. Πρέπει επίσης να ελεγχθεί το φαινόμενο των καταχρήσεων. Ακόμη πρέπει να δούμε πώς ο προσωπικός γιατρός θα αποκτήσει τον κεντρικό του ρόλο σε αυτό το σύστημα. Βέβαια είναι ανάγκη να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί η αυτονόμηση των δημόσιων νοσηλευτηρίων και να στοχεύσουν στην προσφορά καλύτερων υπηρεσιών.
Τί νομίζετε ότι περιμένουν οι εργαζόμενοι από την εκλογή της Σωτηρούλας Χαραλάμπους στην ηγεσία της ΠΕΟ;
Το τί κάνουμε ως Οργάνωση και ως ηγεσία δεν ξεκινά και δεν τελειώνει σε ένα μόνο πρόσωπο. Η ΠΕΟ ποτέ δεν ήταν αυτής της φιλοσοφίας, ούτε και εγώ προσωπικά είμαι αυτής της φιλοσοφίας. Η ΠΕΟ έχει μια ιστορία 80 χρόνων και σε αυτή την ιστορία γενιές στελεχών παρέδιδαν ο ένας στον άλλο την ηγεσία έχοντας υπόψη τις ανάγκες και τις απαιτήσεις κάθε εποχής. Με το καινούριο που φέρνει η κάθε αλλαγή προσπαθούσαν να κτίσουν πάνω σε εκείνο που έβρισκαν και να προσθέσουν. Έτσι πιστεύω ότι βλέπουν οι εργαζόμενοι την αλλαγή στην Οργάνωσή μας, σαν μια σκυταλοδρομία η οποία έχει ένα κεντρικό στόχο: Το τέρμα που είναι η προσπάθεια να ζήσουν οι εργαζόμενοι καλύτερες μέρες. Καταλαβαίνω όμως ότι κάθε αλλαγή δημιουργεί κάποιες προσδοκίες έχοντας υπόψη και τα πολλά και μεγάλα ανοικτά ζητήματα που έχουμε μπροστά μας, η έκβαση των οποίων θα είναι καθοριστική για το ποιο θα είναι το πεδίο της εργασίας στην Κύπρο. Αν θα θέσουμε τροχοπέδη στην διαδικασία της απορρύθμισης και αν θα θέσουμε τροχοπέδη σε αυτή την αποσυνδικαλιστικοποίηση που μεγαλώνει τα τελευταία χρόνια. Αντιλαμβάνομαι ότι εδώ επικεντρώνονται οι προσδοκίες από την ΠΕΟ και την ηγεσία της σε μεγάλο βαθμό. Μετά από αυτή την οργανωμένη άμυνα που κρατήσαμε τα προηγούμενα χρόνια, ήρθε η ώρα για μια οργανωμένη και συντεταγμένη αντεπίθεση. Εκείνο που θεωρώ ότι περιμένουν οι εργαζόμενοι είναι να συνεχίσει η ΠΕΟ να είναι αυτή που ξέρουν, η Οργάνωση που είναι συνεπής, μαχητική, ακόμη πιο κοντά στους εργαζόμενους, με νέους και φρέσκους τρόπους προσέγγισης, έχοντας υπόψη και τις αλλαγές που συμβαίνουν και στο πεδίο της εργασίας και στην σύνθεση των εργαζομένων.
Βουλευτής του ΑΚΕΛ, Υπουργός Εργασίας, Γενική Γραμματέας της ΠΕΟ. Ποιο αξίωμα θεωρείτε ότι έχει τις μεγαλύτερες προκλήσεις για εσάς;
Η κάθε θέση έχει την δική της πρόκληση. Δεν θεωρώ ότι μπορούν να συγκριθούν. Όπως είπα και στο Συνέδριο μετά την εκλογή μου, τιμήθηκα πάρα πολύ από το Κίνημα της Αριστεράς που υπηρετώ όλα αυτά τα χρόνια. Η θέση όμως της Γενικής Γραμματέως της ΠΕΟ για μένα είναι η πιο τιμητική γιατί σχετίζεται με την Οργάνωση στην οποία συμμετέχω από το 1986. Είναι ένας χώρος που νιώθω πολύ δικό μου και πολύ οικείο. Έχοντας υπόψη και το τί έχουμε αυτή τη στιγμή μπροστά μας να αντιμετωπίσουμε, σαφέστατα από αυτή τη θέση νιώθω ότι έχω μια πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι στον κόσμο που αξίζει κάτι καλύτερο. Ο κόσμος που είναι δίπλα στην Οργάνωση και συμμετέχει σε αυτήν αλλά και ο κόσμος που είναι έξω από αυτή και ακούει, κρίνει και περιμένει, όλος αυτός ο κόσμος είναι που με κάνει να νιώθω πολύ μεγάλη ευθύνη. Ταυτόχρονα όμως δημιουργεί και το αίσθημα ότι μπροστά σε αυτή την μεγάλη πρόκληση πρέπει με εντιμότητα και ειλικρίνεια να δώσουμε όλη την δύναμη που διαθέτουμε.
