Κάθε νέα χρονιά η ΠΕΟ δίπλα στον κυπριακό λαό και τους εργαζόμενους

302

Έρευνα-επιμέλεια Μαρί-Κωνστάνς Κωνσταντίνου*

Σελίδες ξεχασμένες μέσα στο χρόνο που όμως μαρτυρούν μια ιστορία κατακτήσεων και αγώνων 79 χρόνων. Ανατρέχοντας μέσα από το Ιστορικό Αρχείο της ΠΕΟ και πέφτοντας πάνω στα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα διαχρονικά, συμπεραίνει κανείς πως πάντοτε για την ΠΕΟ κάθε χρόνος ήταν και μια κατάκτηση, ένας στόχος, ένα αίτημα για το καλό των εργαζομένων και ευρύτερα για το καλό της Κύπρου. Τώρα, που ακόμη ένας χρόνος έχει φύγει, δύσκολος καθώς ήρθαμε αντιμέτωποι με πρωτοφανή δεδομένα όπως μια πανδημία, που για ακόμη μια φορά συνοδεύεται με επίθεση στους εργαζομένους και στα κεκτημένα τους, που πριν από τόσα χρόνια κάποιοι άλλοι αγωνίστηκαν και κέρδισαν για να φέρουν την εργατική τάξη της Κύπρου σε ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο βγάζοντας τον απλό κόσμο από την εξαθλίωση και τη μιζέρια που αντιμετώπιζε, ξεφυλλίζουμε την ιστορία μας μέσα από τα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα και αντιλαμβανόμαστε πως η ΠΕΟ ακούραστα πάρα όλες τις δυσκολίες και τι συνθήκες που επικρατούσαν μέσα στα χρόνια δεν έπαψε στιγμή να βρίσκεται δίπλα στον κάθε εργαζόμενο, στο συνταξιούχο, στη γυναίκα εργάτρια.

Η ΠΕΟ, συνεχίζει να αποτελεί δύναμη διεκδίκησης, αγώνα και συλλογικής προσπάθειας και στις σημερινές συνθήκες αναδεικνύεται πιο καθαρά η αξία και σημασία της συνδικαλιστικής οργάνωσης ως η μόνη αξιόπιστη ασπίδα προστασίας για τα δικαιώματα τους.  

«Μέσα στο χρόνο που πέρασε το 1954, οι συντεχνίες μας έχοντας σαν οδηγό τους τες αποφάσεις της ΠΣΟ και της ΠΕΟ προχώρησαν στην διεκδίκηση τιμαριθμικών αυξήσεων και αυξήσεων βασικών μεροκαμάτων. Οι οικοδόμοι, οι κυβερνητικοί εργάτες, οι υποδηματεργάτες, οι τυπογράφοι και άλλα επαγγέλματα πέτυχαν με τους αγώνες τους μέσα στο χρόνο που πέρασε να βελτιώσουν τα μεροκάματα τους. Μέσα στο χρόνο που πέρασε 200 κλωστοϋφαντουργοί του εργοστασίου Μποδοσάκη διεξήγαγαν ένα σκληρό απεργιακό αγώνα για καλύτερα μεροκάματα και όρους δουλειάς. Μέσα στο χρόνο που πέρασε οι εργάτες της επαρχίας μας διεξήγαγαν αγώνες για την κατοχύρωση των συνδικαλιτικών ελευθεριών και για τη θέσπιση ενός πλήρους συστήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων»[…] Απόσπασμα από το μήνυμα για την Πρωτοχρονιά του 1955

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μέσα στο χρόνο του 1956, το συντεχνιακό μας κίνημα και γενικά η εργατική τάξη του τόπου μας και όλος ο λαός μας, πέρασαν την πιο σκληρή δοκιμασία που δεν γνώριζε ποτέ προηγουμένως ο τόπος μας. Ο τόπος μας βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης από τον Νιόμβρη του 1955. Τα μέτρα εκτάκτου ανάγκης έβαλαν υπό περιορισμό τον λαό και την εργατική τάξη. Περιορίσθησαν ή εξαλείφθησαν οι δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες.Οι διακηρύξεις του ΟΗΕ για την ελευθερία του τύπου, για ελευθερία συγκέντρωσης, για ελευθερία οργάνωσης και απεργίας, για προσωπική ελευθερία κλπ παραβιάστηκαν με τα μέτρα εκτάκτου ανάγκης. Οι εκτελέσεις για πολιτικά αδικήματα, οι εξορίες και οι φυλακίσεις, οι συλλήψεις εκατοντάδων πολιτικών και η κράτηση τους χωρίς δίκη σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, είναι τα πιο σοβαρά γεγονότα που γνώρισε ο τόπος μας κατά τα 78 χρόνια της αγγλικής διακυβέρνησης του νησιού μας»[…] Απόσπασμα από το μήνυμα για την Πρωτοχρονιά του 1957

«Ένας χρόνος αίματος, διώξεων, βανδαλισμών, καταπάτησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων και εξευτελισμού της προσωπικότητας του ανθρώπου. Μα ταυτόχρονα υπήρξε χρόνος δύσκολων αγώνων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό για την προώθηση του εθνικού μας προβλήματος , πρός την ορθήν και δίκαιαν του λύσιν»[…] Απόσπασμα από το μήνυμα για την Πρωτοχρονιά του 1959

« Η δεκαετία του 1959-1959 υπήρξε για τον λαό της Κύπρου ιστορική δεκαετία. Είναι η δεκαετία του εθνικού δημοψηφίσματος, της μαζικής πολιτικής πάλης, του ένοπλου αγώνα και της Ζυρίχης. Θα αφήσουμε στον ιστορικό του μέλλοντος να εκτιμήσει όσα διαδραματίστηκαν μέσα στην ιστορική αυτή δεκαετία. Η ΠΕΟ και το Συνδικαλιστικό Κίνημα θα συνεχίσει όπως και στις τρεις προηγούμενες δεκαετίες να υπηρετεί δημιουργικά και με αφοσίωση τους εργάτες, τους υπαλλήλους και όλο το λαό»[…] Απόσπασμα από το μήνυμα για την Πρωτοχρονιά του 1960

«Το 1964 γεννήθηκε μέσα σε συνθήκες αναταραχής και θύελλας. Μπορούμε όμως να το κάνουμε χρόνο ειρήνης, ευημερίας και ομαλότητας.Οι τελευταίες τραγικές ημέρες του 1963 με τις εκατοντάδες θύματα και τις αμέτρητες ταλαιπωρίες που επέρασε ο λαός μας εξαιτίας της τούρκικης ανταρσίας και της απειλής εισβολής, δίνουν στις φετεινές πρωτοχρονιάτικες ευχές μια ιδιαίτερη σημασία. Θα εργασθούμε ιδιαίτερα για την διαφώτιση και κατατόπιση των τούρκων εργαζομένων, πρέπει να δείξουμε στις μάζες των τούρκων εργαζομένων πόσο ολέθρια είναι η πολιτική του σωβινιστικού μίσους και ότι τα συμφέροντα όλων των κατοίκων της Κύπρου θα εξυπηρετηθούν μόνο με πνεύμα ενότητας και κατανόησης»[…] Απόσπασμα από το μήνυμα για την Πρωτοχρονιά του 1964

«Το 1974 θα γραφτεί στην ιστορία μας σαν μία από τις πιο σκοτεινές, οδυνηρές, άσχημες σελίδες της. Το εγκληματικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου άνοιξε τη πόρτα για την πραγματοποίηση της τούρκικης εισβολής της 20ης Ιουλίου. Το πραξικόπημα που οργανώθηκε από τους πιο αντιδραστικούς κύκλους του ΝΑΤΟ και της Αμερικάνικης ΚΥΠ και εκτελέσθηκε από τους πράκτορες της ελληνικής χούντας στην Κύπρο, δεν έριξε μόνο τη νόμιμη κυβέρνηση αυτού του τόπου. Μπαίνουμε στο 1975 με σοβαρά καθήκοντα ενώπιο μας.Το 17ο Συνέδριο της ΠΕΟ που θα συνέλθει τον Απρίλη θα επιληφθεί όλων αυτών των προβλημάτων.Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το κίνημα μας θα ανταπεξέλθει των δυσκολιών. Ο λαός μας και η εργατική μας τάξη θα δουν καλύτερες μέρες. Γιατί το κίνημα μας σφυρηλατήθηκε μέσα από τις δυσκολίες, γιατί τις αντιμετώπισε πολλές φορές και πάντοτε τις ξεπέρασε»[…] Απόσπασμα από το μήνυμα για την Πρωτοχρονιά του 1975

«Το 1981 γεννιέται όσον αφορά το πολιτικό πρόβλημα και την πολιτική κατάσταση μέσα σε αντιφατικές συνθήκες.Από τη μια οι συνεχιζόμενες μέσα σε ένα ευνοϊκό κλίμα ενδοκυπριακές συνομιλίες δημιουργούν και αναπτερώνουν κάποιες ελπίδες όσον αφορά το μέλλον. Ο πρωτοχρονιάτικος χαιρετισμός της ΠΕΟ απευθύνεται με ιδιαίτερη συγκίνηση και θέρμη στους τουρκοκύπριους συναδέλφους μας. Είμαστε ενήμεροι για την κατάσταση μέσα στην οποία ζουν και εργάζονται. Ξέρουμε την οξύτητα των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων που τους βασανίζουν. Όλα τα προβλήματα τους όπως και τα δικά μας, μικρά και μεγάλα είναι το αποτέλεσμα των τραγικών γεγονότων του 1974. Είναι καθήκον όλων μας, Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων Συνδικαλιστών να αγωνιζόμαστε για την εξέλειψη των συνεπειών των τραγικών εκείνων γεγονότων»[…] Απόσπασμα από το μήνυμα για την Πρωτοχρονιά του 1981.

*Υπεύθυνη Ιστορικού Μουσείου και Αρχείου ΠΕΟ