Χαιρετισμός του προέδρου της ΝΤΕΒΙΣ Κοράλ Ασιάμ προς το 28ο Συνέδριο της ΠΕΟ.
“Αγαπητέ πρόεδρε του συνεδρίου, αγαπητοί προσκεκλημένοι, ταξικά μας αδέρφια,
Βρίσκομαι σήμερα στο συνέδριο της αδελφικής συνδικαλιστικής οργάνωσης της ΠΕΟ με ιδιαίτερη χαρά και περηφάνια. Χαιρετίζω όλους εσάς με αγωνιστικούς και αλληλέγγυους χαιρετισμούς εκ μέρους όλων των Τουρκοκύπριων αδερφών μας και της ΝΤΕΒΙΣ.
Ο πολύ σημαντικός ρόλος που έπαιξε η ΠΕΟ στον αγώνα της κυπριακής εργατικής τάξης είναι μια ιστορική πραγματικότητα. Οι αγώνες που δόθηκαν στη Φουκάσα, στη Λέυκα και στη Λίμνη, φωτίζουν μέχρι σήμερα το δρόμο μας. Με αφορμή το συνέδριο σας σήμερα, τιμούμε για μια ακόμα φορά τους πρωτοπόρους εργάτες που αγωνίστηκαν στις πιο σκληρές συνθήκες της αγγλικής αποικιοκρατίας για οκτάωρο, για καλύτερα μεροκάματα και για μια ανθρώπινη ζωή.
Με την ίδρυση της ΠΕΟ το 1941 ο ταξικός συνδικαλισμός που άρχισε την δεκαετία του 1920, απέκτησε ένα πολύ σημαντικό θεσμικό πλαίσιο. Η συνεργασία και η αλληλεγγύη μεταξύ της ΝΤΕΒΙΣ και της ΠΕΟ, οι οποίες στηρίζονται σε ταξικές βάσεις, εκπηγάζουν από την κοινή αγωνιστική ιστορία της εποχής της αποικιοκρατίας. Αυτή η τιμημένη ιστορία είναι η σπονδυλική στήλη της συνεργασίας και της αλληλεγγύης μας. Με την υπογράμμιση αυτής της ιστορικής αναφορά, εκείνο που θέλω να τονίζω είναι ότι δεν ήταν εύκολος ο δρόμος μας μέχρι σήμερα. Με την ευκαιρία του 28ου Συνεδρίου σας θα ήθελα να τιμήσω την μνήμη τόσων πολλών μαρτύρων μας που έχασαν τη ζωή τους για μια καλύτερη και ειρηνική ζωή στην Κύπρο. Μεταξύ αυτών, του Φαζίλ Οντέρ, των Αϊχάν Χικμέτ και Μουζαφέρ Γκιουρκάν, του Ντερβίς Αλί Καβάζογλου, του Κουτλού Ανταλί, του Κώστα Μισιαούλη, του Σάββα Μένοικου, Μιχάλη Μικρασιάτη και Γιάννου.
Αγαπητή μου σύντροφοι και ταξικά μου αδέρφια,
Στις ανισότητες, την εκμετάλλευση και την καταπίεση των εργαζομένων που προκαλούν οι ιμπεριαλιστικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές, τα τελευταία δύο χρόνια δυστυχώς έχουν προστεθεί και οι πολιτικές που εφαρμόζονται για την πανδημία του κορωνοϊού. Το μεγαλύτερο βάρος της πανδημίας βρίσκεται στους ώμους των εργαζομένων. Αξίζει θαυμασμού η προσπάθεια των εργαζομένων να επιβιώσουν και να συνεχίσουν την εργασία τους, τις περισσότερες φορές χωρίς καμιά προστασία και διασφάλιση. Ακόμα και απέναντι σε αυτή την προσπάθεια η νεοφιλελεύθερη αντίληψη και οι κρατικές εξουσίες εφαρμόζουν πολιτικές προστασίας των ισχυρών και όχι των ευάλωτων.
Η ανεργία που υπάρχει στα βόρεια της Κύπρου ως αποτέλεσμα και της πανδημίας έφτασε σε τρομακτικά επίπεδα. Είναι αναπόφευκτο πλέον για τους μισθωτούς εργαζόμενους ο αγώνας για να επιβιώσουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, ιδιαίτερα εάν αναλογιστεί κανείς ότι στην ανεργία προστέθηκε και η αύξηση του πληθωρισμούς εξαιτίας της υποτίμησης της τουρκικής λίρας. Με λίγα λόγια για μια ακόμη φορά ο νεοφιλελευθερισμός μεταφέρει το βάρος στους εργαζόμενους.
Επιπρόσθετα με τα πιο πάνω, στα βόρεια της χώρας μας η πολιτική αφομοίωσης και αποικισμού που εφαρμόζουν οι τουρκικές κυβερνήσεις είναι πλέον σε επικίνδυνα επίπεδα. Η ύπαρξη των Τουρκοκυπρίων, η ταυτότητα, η κουλτούρα και η κοινωνική τους ζωή, απειλούνται. Με τα οικονομικά πρωτόκολλα η κοινοτική μας ύπαρξη παραχωρείται στο τουρκικό κεφάλαιο. Υποθηκεύεται η κοινοτική μας βούληση και η δημογραφική μας δομή, με τη συνεχή παραχώρηση υπηκοοτήτων. Μας επιβάλλεται η πολιτική των δύο κρατών. Διαμέσου των πολιτικών που ακολουθούν οι υποταγμένες στην Άγκυρα κυβερνήσεις, η ταξική και προοδευτική αντιπολίτευση πλέον θεωρείται απειλή εθνικής ασφάλειας και εμποδίζεται από του να εισέλθει στην Τουρκία. Η ΝΤΕΒΙΣ συνεχίζει να αντιστέκεται μαζί με όλα τα συντροφικά συνδικάτα.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Η συνέχιση του Κυπριακού προβλήματος είναι ο βασικός λόγος της συνέχισης των οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών μας προβλημάτων. Είναι ο βασικότερος λόγος του πόνου όλων των Κύπριων.
Εμείς θα συνεχίσουμε με πείσμα να υπερασπιζόμαστε την ειρήνη, την επανένωση και την αδελφοσύνη ενάντια στις πολιτικές του πολέμου και της εκμετάλλευσης. Είναι λόγω των πολέμων που οι Κύπριοι ακόμα βασανίζονται. Εμείς όλοι που πιστεύουμε στον ταξικό συνδικαλισμό, είμαστε υποχρεωμένοι να ενισχύσουμε τον αγώνα μας για να μην ξαναζήσουμε τέτοιο πόνο.
Σε αυτό το πλαίσιο δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με την διακοπή των συνομιλίων από το Κράν Μοντάνα. Διεκδικούμε την άμεση επανέναρξη των συνομιλιών στη βάση των παραμέτρων του ΟΗΕ, αμέσως με το πέραν των εκλογών στις βόρειες περιοχές. Η βασική ανάγκη για όλους τους Κύπριους είναι μια λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο αγώνας για την ειρήνη είναι αναπόσπαστο μέρος του αγώνα της εργατικής τάξης. Ο στόχος μας δεν μπορεί να είναι άλλος από το να αφήσουμε ένα ειρηνικό κόσμο χωρίς εκμετάλλευση στα παιδιά μας. Ο συντροφικός και κοινός αγώνας της ΝΤΕΒΙΣ και της ΠΕΟ δεν μπορεί παρά να καταλήξει νικηφόρος.
Με αυτά τα αισθήματα και σκέψεις χαιρετίζω το 28ο συνέδριο της ΠΕΟ και εκφράζω την πίστη μου ότι οι αγώνες και το όραμα της ΠΕΟ θα συμβάλουν στην υπόθεση του αγώνα των εργατών και της επανένωσης της Κύπρου. Εύχομαι ακόμα πολλά ογδοντάχρονα.
Ζήτω η ενότητα και η αλληλεγγύη των εργατών!
Ζήτω η κοινή μας πατρίδα!”
