Οι δικηγόροι και εκδότες της κυπριακής εφημερίδας Τζουμχουριέτ (Δημοκρατία) Αϊχάν Χικμέτ και Αχμέτ Μουζαφέρ Γκιουρκάν έμελλε να είναι δύο από τους λίγους υπερασπιστές της Κυπριακής Δημοκρατίας στα πρώτα κρίσιμα χρόνια της πορείας της. Διέβλεψαν ότι η πρόοδος των ανθρώπων της Κύπρου περνούσε μόνο μέσα από την επιβίωση του νέου κυπριακού κράτους. Κυκλοφόρησαν την εφημερίδα Τζουμχουριέτ ταυτόχρονα με την εγκαθίδρυση της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας και αρθρογράφησαν μαχητικά ενάντια σε όσους υποδαύλιζαν την εθνοτική διαμάχη και ενθάρρυναν τη διάλυση του κράτους. Δεν εμπνεύσθηκαν από την εθνικιστική χίμαιρα της εποχής, αλλά υπερασπίστηκαν τον εκδημοκρατισμό και την κοινωνική πρόοδο της κυπριακής κοινωνίας. Η σύγκρουσή τους με τον Ντενκτάς και την ΤΜΤ, οδήγησε στην άνανδρη δολοφονία τους τη νύχτα πριν ξημερώσει η 24η Απριλίου 1962.
Πορεία ταυτόχρονη με την ιστορική διαδρομή της Κυπριακής Δημοκρατίας
Ο Αϊχάν Χικμέτ και ο Αχμέτ Μουζαφέρ Γκιουρκάν, δικηγόροι και εκδότες της εφημερίδας «Cumhuriyet» (που σημαίνει δημοκρατία), ήταν δύο από αυτούς που εκφράστηκαν έντονα και υπερασπίστηκαν τη νεοσύστατη Κυπριακή Δημοκρατία.
Από τα πρώτα χρόνια της ύπαρξης του κυπριακού κράτους διέβλεψαν τούτο που λίγοι κατάφεραν να δουν. Ο Αϊχάν Χικμέτ και ο Αχμέτ Μ. Γκιουρκάν αρθρογράφησαν μαχητικά ενάντια στους φανατισμένους ακροδεξιούς κύκλους, οι οποίοι, εκμεταλλευόμενοι τα αγνά αισθήματα του κόσμου, υποδαύλιζαν τα μίση και την εθνοτική αντιπαράθεση. Οι δύο δημοσιογράφοι έγραψαν υπέρ της κοινωνικής προόδου μέσα από τη δίκαιη ανακατανομή των εισοδημάτων και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Στις 16 Αυγούστου, όταν εγκαθιδρύθηκε η Κυπριακή Δημοκρατία, οι δημοσιογράφοι εκδίδουν την εφημερίδα «Cumhuriyet» και δίνουν το στίγμα της: «Η εφημερίδα μας αρχίζει την πορεία της ταυτόχρονα με την ιστορική διαδρομή της Κυπριακής Δημοκρατίας, συμβαδίζοντας με την αρχή του Mustafa Kemal “Ειρήνη στην πατρίδα, ειρήνη στον κόσμο” και θα αγωνιστεί μέσω της δημοσιογραφίας για να καταστεί η Κύπρος μας, η πατρίδα μας, το ωραιότερο υπόδειγμα ειρήνης στη Μεσόγειο».
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1960 ιδρύουν το «Τουρκικό Λαϊκό Κόμμα της Κύπρου» ενθαρρύνοντας τη συνεργασία μεταξύ των δύο κοινοτήτων και την ανάγκη εμπέδωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας στις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Η φωνή τους μέσα από τις στήλες και τα άρθρα της «Τζιουμχουριέτ», άρχισε να ξεσηκώνει τους τρομοκρατημένους Τουρκοκύπριους και να κλονίζει σιγά – σιγά το τρομοκρατικό καθεστώς του Ντενκτάς. Η ετυμηγορία των σοβινιστών ήταν ξεκάθαρη και απαιτούσε τη δολοφονία των δύο μάχημων δημοσιογράφων. Δολοφονήθηκαν γιατί πίστευαν στην ειρηνική συμβίωση, τη φιλία και τη συνεργασία των δύο κοινοτήτων. Έπεσαν γιατί αγωνίζονταν να γκρεμίσουν τα διαχωριστικά τείχη που έκτισε ο ιμπεριαλισμός ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους της Κύπρου. Θυσίασαν τη ζωή του για να διαλύσουν το φαρμακερό μίσος και να βοηθήσουν να ανθίσει και να φουντώσει το λουλούδι της φιλίας και της αγάπης ανάμεσα στις δύο κοινότητες.
Επιμέλεια-Έρευνα
Μαρί-Κωνστάνς Κων/νου
Υπεύθυνη Ιστορικού Εργατικού Μουσείου & Ιστορικού Αρχείου ΠΕΟ
