Το μήνυμα ότι με την οργάνωση και την ενότητα των εργαζομένων μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά με αισιοδοξία στέλνει η Γ.Γ. της ΠΕΟ, Σωτηρούλα Χαραλάμπους, σε συνέντευξή της στη Χαραυγή με την ευκαιρία της Εργατικής Πρωτομαγιάς.
Αναλύει τι αφήνει πίσω της η πανδημία, τη θέση της ΠΕΟ στο διάλογο ο οποίος βρίσκεται σε εξέλιξη για τον κατώτατο μισθό, πού βρίσκεται το θέμα της ΑΤΑ και ποια μέτρα μπορούν να ληφθούν για την ακρίβεια.
Καταθέτει επίσης εισηγήσεις για ριζική αναδόμηση του κοινωνικού κράτους καθώς και για ένα πιο ευρύ σύστημα κοινωνικής στέγης. Αναφέρεται ακόμη στο Κυπριακό, τονίζοντας ότι όσο παραμένει άλυτο, όσες επιτυχίες και αν έχουμε οι Ε/κ και οι Τ/κ εργαζόμενοι, πάντα θα υπάρχει αυτός ο φραγμός που θα εμποδίζει τις δυνατότητές μας να προχωρήσουμε μπροστά.
Η πανδημία οδεύει, ελπίζουμε, προς το τέλος. Πώς θα συνοψίζατε τη δράση της ΠΕΟ αυτή την περίοδο;
Από την αρχή της πανδημίας η ΠΕΟ είχε εκφράσει μιαν ανησυχία. Να μη χρησιμοποιηθεί η υγειονομική κρίση για να προστεθούν και άλλα βάρη στο λογαριασμό τον οποίο έχουν πληρώσει οι εργαζόμενοι λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Και αυτή η ανησυχία μας πήγαζε από το γεγονός ότι η προηγούμενη κρίση χρησιμοποιήθηκε για να επιταχυνθεί η απορρύθμιση της εργασίας, να μειωθεί το κόστος της εργασίας και να αυξηθούν τα κέρδη.
Πλησιάζοντας προς το τέλος της πανδημίας, αυτό το οποίο μπορούμε να πούμε είναι ότι καταφέραμε σε μεγάλο βαθμό να πετύχουμε έναν από τους βασικούς στόχους που είχαμε θέσει από την αρχή, να ληφθούν μέτρα τα οποία να στηρίζουν τα εισοδήματα των εργαζομένων που βρέθηκαν εκτός εργασίας λόγω των αποφάσεων για τα lockdowns.
Καταφέραμε επίσης τα μέτρα στήριξης προς τις επιχειρήσεις να συνδεθούν με την υποχρέωση των εργοδοτών να μην προβαίνουν σε απολύσεις. Ακόμη, κατά την εξέλιξη της εφαρμογής των μέτρων πραγματοποιήσαμε σημαντικές παρεμβάσεις στις περιπτώσεις στις οποίες παρατηρούνταν αδυναμίες και κενά, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να βελτιώσει τα σχέδια.
Πού βρίσκεται η κατάσταση με τα εργασιακά, δυόμισι χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας;
Η πανδημία ανέδειξε μια σειρά από ζητήματα. Πρώτα απ’ όλα αναδείχθηκε η τεράστια σημασία που έχει η λήψη μέτρων για την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων. Να σημειώσουμε ότι η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ), της οποίας η ΠΕΟ είναι μέλος, με αφορμή την πανδημία έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία για το πώς αυτού του τύπου τα προβλήματα αναγνωρίζονται ως παράγοντες που επιδρούν πάνω στην ασφάλεια και την υγεία και ότι πρέπει συνεχώς να λαμβάνονται μέτρα.
Η πανδημία ανέδειξε επίσης το καινούργιο ζήτημα της τηλεργασίας. Η έγνοια μας από την αρχή επικεντρώθηκε στο να μη χρησιμοποιηθεί η τηλεργασία ως ακόμη ένας μηχανισμός απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και φτηνής εργασίας. Για το λόγο αυτό τονίσαμε ότι η τηλεργασία πρέπει να είναι σε εθελοντική βάση.
Επίσης, στα πλαίσια του κοινωνικού διαλόγου αγωνιστήκαμε ώστε να ετοιμαστεί ένα πλαίσιο το οποίο να θέτει τις βασικές παραμέτρους που πρέπει να τηρούνται σε σχέση με την τηλεργασία. Και είμαστε στο τελικό στάδιο της ετοιμασίας του πλαισίου αυτού.
Το τρίτο και πολύ σημαντικό που επιβεβαιώθηκε είναι ότι εκεί και όπου υπήρχε συνδικαλιστική οργάνωση, εκεί και όπου οι ρυθμίσεις και τα μέτρα που παίρνονταν ήταν αποτέλεσμα μια συλλογικής εκπροσώπησης των εργαζομένων, είχαμε και τα λιγότερα προβλήματα. Εκεί και όπου ο εργαζόμενος ήταν μόνος του και συνδικαλιστικά απροστάτευτος, τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα.
Βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτηση για τον κατώτατο μισθό. Ποια είναι η θέση της ΠΕΟ για το θέμα;
Η χρηματοπιστωτική κρίση οδήγησε σε μια δραματική μετατόπιση του πλούτου. Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία τα οποία περιλαμβάνονται στην τελευταία ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΠΕΟ, τα οποία δείχνουν ότι τα εισοδήματα του κεφαλαίου από το 2011 μέχρι το τρίτο τρίμηνο του 2021 αυξήθηκαν κατά 41%, ενώ τα εισοδήματα των εργαζομένων αυξήθηκαν μόλις κατά 6%.
Για την ΠΕΟ η συζήτηση για τον κατώτατο μισθό είναι μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας με στόχο να υιοθετηθούν ρυθμίσεις οι οποίες να οδηγούν στον τερματισμό του φαινομένου της φθηνής, αρρύθμιστης και χωρίς δικαιώματα εργασίας.
Στα ίδια πλαίσια διεκδικούμε να υπάρξουν παρεμβάσεις και ρυθμίσεις που να επανατοποθετούν τις συλλογικές συμβάσεις στο κέντρο του συστήματος διαμόρφωσης των όρων απασχόλησης. Διεκδικούμε επίσης ρυθμίσεις που να τερματίζουν το φαινόμενο να βαφτίζονται εργαζόμενοι ως αυτοεργοδοτούμενοι με τη μέθοδο της αγοράς υπηρεσιών, ή/και το φαινόμενο να χρησιμοποιούνται οι ξένοι εργαζόμενοι ως φθηνή εργασία.
Συνεπώς, για μας η συζήτηση για τον κατώτατο μισθό έχει δύο βασικά σκέλη. Το πρώτο είναι ότι πρέπει να ολοκληρωθεί η προσπάθεια η οποία ξεκίνησε με τις δύο μεγάλες συμβάσεις, της ξενοδοχειακής και της οικοδομικής βιομηχανίας, η οποία έχει ως κύριο άξονα ότι οι βασικοί όροι των συλλογικών συμβάσεων, περιλαμβανομένων και των κατώτατων μισθών, πρέπει να είναι υποχρεωτικοί για όλους τους εργαζόμενους που καλύπτονται από τους κλάδους αυτούς.
Το δεύτερο, αφορά εκείνους τους εργαζόμενους που δεν έχουν συλλογικές συμβάσεις, για τους οποίους θα πρέπει να υπάρξει ένα συμφωνημένο μίνιμουμ πλαίσιο δικαιωμάτων που να αφορά και το μισθό και το ωράριο, την ΑΤΑ, τον 13ο μισθό.
Έχει αποφασιστεί ποιο θα είναι το ύψος του κατώτατου μισθού;
Όχι. Κατανοώ ότι δημοσιογραφικά η συζήτηση περιορίζεται κυρίως στο ύψος του κατώτατου μισθού. Να σημειώσω όμως ότι δεν είναι αρκετό να λεχθεί ένας αριθμός.
Το πρώτο το οποίο πρέπει να πούμε είναι ότι εκεί και όπου υπάρχουν κατώτατοι μισθοί που είναι συμφωνημένοι με συλλογικές συμβάσεις εργασίας, εκείνοι πρέπει να είναι οι κατώτατοι μισθοί που να υπερτερούν του εθνικού κατώτατου μισθού. Γιατί αν δεν το ξεκαθαρίσουμε αυτό, ελλοχεύει ο κίνδυνος διάβρωσης του κατώτατου μισθού που είναι σε μια συλλογική σύμβαση και που είναι ψηλότερος.
Το δεύτερο που πρέπει να πούμε αφορά την προσέγγιση του υπουργείου, σύμφωνα με την οποία ο κατώτατος μισθός θα είναι σε ωριαία βάση. Και συμφωνούμε με αυτό. Το ερώτημα είναι για πόσες ώρες εργασίας;
Και στις περιπτώσεις που ο εργαζόμενος εργάζεται πάνω απ’ αυτό το πλαίσιο, πώς θα αποζημιώνεται η υπερωρία του ή η εργασία του τις Κυριακές και τις αργίες; Επίσης, εμείς θεωρούμε ότι ο 13ος μισθός πρέπει να είναι κομμάτι αυτού του πακέτου. Υπάρχουν και άλλα ζητήματα.
Για παράδειγμα, με ποια κριτήρια θα αναπροσαρμόζεται ο κατώτατος μισθός; Εμείς θεωρούμε ότι η Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή (ΑΤΑ), η οποία στοχεύει στην αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης των μισθών από τον πληθωρισμό, πρέπει οπωσδήποτε να αποδίδεται και στους εργαζόμενους που θα λαμβάνουν τον κατώτατο μισθό.
Πρέπει επίσης να διασφαλιστεί ότι ο κατώτατος μισθός θα ανταποκρίνεται στην ανάγκη των εργαζόμενων να έχουν αξιοπρεπές εισόδημα. Ακόμη, ο κατώτατος μισθός πρέπει να οδηγήσει στο να σμικρυνθούν οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες και να απαντηθεί το πρόβλημα των εργαζομένων φτωχών που έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια.
Πάνω σ’ αυτές τις παραμέτρους ως ΠΕΟ θα καταθέσουμε το επόμενο διάστημα συγκεκριμένες θέσεις και απόψεις.
Πού βρίσκεται το θέμα της ΑΤΑ;
Δεν έχει ξεκινήσει ακόμη ο κοινωνικός διάλογος. Είχαμε μια μεταβατική συμφωνία η οποία έληξε στο τέλος του 2021. Σ’ αυτή τη συμφωνία υπάρχει αναφορά ότι με τη λήξη της θα μπούμε σε κοινωνικό διάλογο και μια από τις παραμέτρους σ’ αυτό το διάλογο είναι η ΑΤΑ να εκπληρώνει πλήρως το στόχο της, που είναι βέβαια η αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης των μισθών από τον πληθωρισμό. Για εμάς αυτή η αναφορά σημαίνει ότι η ΑΤΑ πρέπει να αποδίδεται πλήρως.
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουμε στείλει ήδη επιστολή στην Υπουργό Εργασίας και ζητούμε όπως ξεκινήσει άμεσα ο διάλογος. Όταν ξεκινήσει ο διάλογος, θα φανούν οι θέσεις και οι προθέσεις όλων.
Να σημειώσουμε ότι η κατάσταση η οποία επικρατεί σήμερα με το ράλι ακρίβειας επιβεβαιώνει πόσο σωστή ήταν η θέση μας όταν επιμέναμε στην ανάγκη για διατήρηση του μηχανισμού. Καταφέραμε μέσα από τους αγώνες να διατηρήσουμε την ΑΤΑ και να είμαστε σήμερα σε θέση να συζητούμε για την αποκατάστασή της, αλλά και την επέκτασή της ώστε να καλύψει και τους εργαζόμενους που θα λαμβάνουν τον κατώτατο μισθό και οι οποίοι σήμερα δεν παίρνουν ΑΤΑ.
Ποια άλλα μέτρα εισηγείται η ΠΕΟ για την αντιμετώπιση της ακρίβειας;
Η ΠΕΟ μαζί με το υπόλοιπο Λαϊκό Κίνημα έχουμε πραγματοποιήσει σειρά κινητοποιήσεων τους τελευταίους μήνες για το θέμα της ακρίβειας. Έχουμε καταθέσει επίσης συγκεκριμένες προτάσεις. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση ζει στον δικό της κόσμο. Επιμένει στη φιλοσοφία ότι το θεϊκό χέρι της αγοράς θα ρυθμίσει τα πάντα και παρακολουθεί το φαινόμενο χωρίς να κάνει τίποτα.
Κατά την άποψή μας πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα προς δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη αφορά τη μείωση των φορολογιών σε είδη πρώτης ανάγκης, εργαλείο το οποίο δίνει η ΕΕ και το οποίο έχει αξιοποιηθεί από άλλες χώρες, την αξιοποίηση της δυνατότητας επιβολής πλαφόν και τον έλεγχο της αγοράς για φαινόμενα αισχροκέρδειας, ιδιαίτερα στον τομέα των πετρελαιοειδών.
Η δεύτερη κατεύθυνση στην οποία πρέπει να ληφθούν μέτρα αφορά την αύξηση του ύψους των επιδομάτων, ώστε να ανταποκρίνονται στις νέες συνθήκες της ακρίβειας. Για παράδειγμα, το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα (ΕΕΕ) είναι καθηλωμένο στα 480 ευρώ από το 2014, παρά την αύξηση του πληθωρισμού.
Πώς θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι στις νέες συνθήκες της ακρίβειας; Το ίδιο ισχύει και για τους χαμηλοσυνταξιούχους, οι οποίοι μάλιστα τυγχάνουν εμπαιγμού από την κυβέρνηση. Πήραν κάποιες αυξήσεις πέρσι, φέτος τους μείωσαν τις μικρές επιταγές και στη συνέχεια η κυβέρνηση ήρθε και, λόγω των αυξήσεων των τιμών, απλά τους έδωσε πίσω αυτά που τους έκοψε.
Υπάρχουν μέτρα τα οποία μπορούν να ληφθούν, δυστυχώς όμως δεν υπάρχει η αναγκαία πολιτική βούληση από την κυβέρνηση.
Η ΠΕΟ μιλά συχνά για την ανάγκη ριζικής αναδόμησης του κοινωνικού κράτους. Τι θεωρείτε ότι πρέπει να αλλάξει;
Υπάρχουν αρκετά ζητήματα, αλλά το πρώτο αφορά τις κοινωνικές πολιτικές και το περιεχόμενό τους. Η κοινωνική πολιτική του κράτους δεν μπορεί να ξεκινά και να τελειώνει στο ΕΕΕ.
Πέραν από το θέμα του ύψους του επιδόματος, είναι και τα κριτήρια. Από την αρχή της εφαρμογής του ΕΕΕ είχαμε εκφράσει έντονα τη θέση -την οποία διατηρούμε και σήμερα- ότι τα άτομα με αναπηρίες δεν πρέπει να είναι στο ΕΕΕ, αλλά πρέπει να ενταχθούν σε ξεχωριστή νομοθεσία.
Να σημειώσω ότι άτομα τα οποία θεωρείται ότι αντιμετωπίζουν ήπιας μορφής αναπηρία και τα οποία με το προηγούμενο πλαίσιο λάμβαναν επίδομα από το κράτος δεν καλύπτονται από το ΕΕΕ. Ως αποτέλεσμα, στερούνται το επίδομα με επιπτώσεις στην ποιότητα της ζωής τους, ιδιαίτερα για τα παιδιά με αναπηρία.
Ένα άλλο ενδεικτικό παράδειγμα είναι οι συνταξιούχοι, οι οποίοι για να πάρουν το επίδομα φροντίδας πρέπει να πληρούν τα κριτήρια του ΕΕΕ. Ως αποτέλεσμα αυτού, πολλοί συνταξιούχοι δεν μπορούν να πάρουν το επίδομα και αναγκάζονται να πληρώνουν από την τσέπη τους για τη φροντίδα την οποία χρειάζονται. Το ίδιο ισχύει με τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις που τίθενται σε άλλα επιδόματα.
Όλα αυτά πρέπει να τεθούν στο τραπέζι. Πρέπει να δούμε τι στόχο θέλουμε να εξυπηρετεί το κάθε επίδομα. Υπάρχει επίσης ανάγκη να εισαχθούν κάποιες καινούργιες πολιτικές. Ως ΠΕΟ διεκδικούμε εδώ και καιρό να δημιουργηθεί ένα σχέδιο επιδότησης του κόστους φροντίδας παιδιών σε νηπιαγωγεία και βρεφοκομικούς σταθμούς.
Και φαίνεται ότι θα το πετύχουμε. Το Υπουργείο Εργασίας μάς έχει ενημερώσει ότι ετοιμάζει μαζί με το Υφυπουργείο Πρόνοιας ένα σχέδιο επιδότησης φροντίδας, στα πλαίσια των συγχρηματοδοτούμενων έργων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Διεκδικούμε επίσης να εισαχθεί η πληρωμένη γονική άδεια, η οποία είναι και υποχρέωσή μας με βάση τη σχετική οδηγία της ΕΕ.
Η γραφειοκρατία και η καθυστέρηση στην ανταπόκριση του κράτους στις ανάγκες των πολιτών πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Στο περιεχόμενο των πολιτικών εμείς θεωρούμε αναγκαία να μπει ακόμη μια παράμετρος. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση ως κοινωνικός φορέας πρέπει να είναι ένας από τους βασικούς παίχτες στην κοινωνική πολιτική. Αναμένουμε ότι με τη μεταρρύθμιση που έγινε οι τοπικές Αρχές θα αναλάβουν αυτό το ρόλο με την ανάλογη οικονομική στήριξη από το κεντρικό κράτος.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια οι δομές κοινωνικής φροντίδας και κοινωνικής προστασίας έχουν αφεθεί κατά κύριο λόγο στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος φυσικά θέλει να κερδίζει. Άρα είναι πολύ σημαντικό οι δομές όπως είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση να παίζουν ρόλο στην παροχή ποιοτικών οικονομικά προσιτών υπηρεσιών.
Το άλλο το κομμάτι έχει να κάνει με το πώς το κράτος δομεί τις υπηρεσίες του για να μπορούν να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των πολιτών. Οι υπηρεσίες αυτές έχουν καταντήσει απρόσωπες. Πρέπει να ανοίξουν στους πολίτες. Αντί αυτού, ο κορονοϊός χρησιμοποιήθηκε ως ακόμα ένα πρόσχημα για να κλείσουν τελείως τις πόρτες τους. Πρέπει επίσης να γίνει αποκέντρωση των υπηρεσιών, ώστε να πάνε κοντά στους πολίτες.
Ως ΠΕΟ έχουμε κάνει πολλές παραστάσεις για το θέμα και έχουμε καταθέσει σειρά προτάσεων. Θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί τάχιστα η διαδικασία αξιοποίησης της τεχνολογίας για τη διαχείριση των επιδομάτων. Επίσης, έχουμε καταθέσει προτάσεις ώστε να μη μένουν για μήνες χωρίς εισοδήματα άτομα τα οποία έχουν κάνει αιτήσεις και είναι δικαιούχοι επιδομάτων.
Ενδεικτικά, για το ανεργιακό και τις συντάξεις, που παρατηρούνται μεγάλες καθυστερήσεις, εισηγηθήκαμε να γίνεται ένας κατ’ αρχήν υπολογισμός και να δίνεται ένα ποσό στον δικαιούχο μέχρι να γίνει ο τελικός υπολογισμός. Ένας εργαζόμενος ο οποίος αφυπηρετεί και περιμένει έξι μήνες ή και περισσότερο για να πάρει τη σύνταξη την οποία δικαιούται, πώς θα ζήσει αυτό το διάστημα;
Από εκεί και πέρα, είναι και το θέμα του εκσυγχρονισμού των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, που εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να είναι ο κεντρικός μηχανισμός άσκησης και εφαρμογής κοινωνικής πολιτικής. Ως ΠΕΟ εκφράσαμε έντονα τις ανησυχίες μας για το γεγονός ότι και σε αυτόν τον πολύ ευαίσθητο τομέα ολοένα και πληθαίνει η αγορά υπηρεσιών. Ένα φαινόμενο το οποίο διαβρώνει και δημιουργεί προβλήματα στην άσκηση του κοινωνικού ρόλου του κράτους.
Προβλήματα υπάρχουν και με τη στεγαστική πολιτική…
Το κομμάτι της στέγης είναι από τα πιο σημαντικά ζητήματα του κοινωνικού κράτους. Τα σχέδια χορηγιών τα οποία υπάρχουν παρουσιάζουν μια εγγενή αδυναμία. Για να μπορεί κάποιος να τα αξιοποιήσει, πρέπει να διαθέτει και ο ίδιος ένα σεβαστό ποσό.
Όμως πόσοι νέοι και ιδιαίτερα απ’ αυτούς που αμείβονται με 800 και 900 ευρώ το μήνα, μπορούν να αποταμιεύσουν το αναγκαίο ποσό ή έστω να εξασφαλίσουν δάνειο από την τράπεζα; Επίσης, πόσοι μπορούν να ανταποκριθούν στις αυξήσεις στα υλικά οικοδομής, που έχουν εκτοξεύσει στα ύψη το κόστος ανέγερσης κατοικίας;
Συνεπώς, υπάρχει ανάγκη να δημιουργηθεί ένα πολύ πιο ευρύ σύστημα κοινωνικής στέγης. Και σε αυτό πρέπει να υπάρξει εμπλοκή και των Αρχών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ώστε σε συνεργασία με το κράτος να είναι φορείς δημιουργίας κοινωνικής στέγης, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες. Σ’ αυτό το πλαίσιο θα μπορούσαν να εμπλακούν και τα ταμεία προνοίας.
Πρέπει επίσης να δούμε ξανά τα σχέδια επιδότησης ενοικίου, καθώς τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι τα τελευταία χρόνια αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων που ζουν με ενοίκιο.
Το κυπριακό βρίσκεται ίσως στη χειρότερή του φάση, αλλά η ΠΕΟ συνεχίζει να κρατά ζωντανή την ελπίδα…
Στην ΠΕΟ είναι μέρος της καθημερινότητάς μας η κοινή δράση και η προσπάθεια να κρατηθεί ζωντανή η ελπίδα για λύση του Κυπριακού. Είναι κομμάτι της ιστορίας μας. Μια ιστορία η οποία είναι κοινή κληρονομιά των Ε/κ και των Τ/κ εργαζόμενων, αλλά παράλληλα έχει να κάνει και με την προοπτική των εργαζόμενων. Όσο το Κυπριακό παραμένει άλυτο, όσες επιτυχίες και αν έχουμε οι Ε/κ και οι Τ/κ εργαζόμενοι, πάντα θα υπάρχει αυτός ο φραγμός που θα εμποδίζει τις δυνατότητές μας να προχωρήσουμε μπροστά.
Παρά τα εμπόδια τα οποία αντιμετωπίσαμε το προηγούμενο διάστημα λόγω του κορονοϊού και των περιοριστικών μέτρων, αναπτύξαμε κοινή δράση με τουρκοκυπριακές συνδικαλιστικές οργανώσεις, ιδιαίτερα όσον αφορά την ανάγκη για συνέχιση των διαπραγματεύσεων από το σημείο το οποίο έμειναν στο Κραν Μοντανά.
Επίσης, εκφράσαμε πολλές φορές τις κοινές μας ανησυχίες για το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή στην τ/κ κοινότητα υπάρχει ένας ηγέτης ο οποίος έχει ως επίσημη πολιτική τα δύο κράτη, αλλά και για τις παλινδρομήσεις και τις παλινωδίες που δυστυχώς εμφάνισε και ο δικός μας Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που έκαναν κι αυτές ζημιά στις προοπτικές να προχωρήσει μπροστά το κυπριακό πρόβλημα.
Αυτή την προσπάθεια θα τη συνεχίσουμε. Φέτος, μετά από δύο χρόνια, επανερχόμαστε με τον κοινό εορτασμό της Πρωτομαγιάς. Ε/κ και Τ/κ θα πραγματοποιήσουμε παράλληλες πορείες και θα ενωθούμε στο γήπεδο της Τσεντίν Καγιά.
Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους εργαζόμενους ενόψει της φετινής Πρωτομαγιάς;
Το μήνυμά μας είναι ότι με την οργάνωση και την ενότητα των εργαζομένων, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε, βλέπουμε το μέλλον με πίστη και αισιοδοξία. Με την πίστη και την αισιοδοξία που δημιουργεί η επίγνωση ότι είναι με τη δική μας την προσπάθεια που θα πάρουμε μπροστά τους εργαζόμενους.
Με την πίστη και την αισιοδοξία που κουβαλούμε από την ιστορία μας και τις εμπειρίες μας, αλλά παράλληλα την βλέπουμε και στους εργαζόμενους που συσπειρώνονται γύρω από το συνδικαλιστικό κίνημα. Μόνο μέσα από αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά.
Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Ζαχαρίου, που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 1η Μαΐου στη Χαραυγή