Τις αλλαγές στα εργασιακά ζητήματα λόγω της πανδημίας σχολιάζει σε συνέντευξη του (μέρος της οποίας δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Χαραυγή) ο ΓΓ της ΠΕΟ Πάμπης Κυρίτσης διαμηνύοντας ότι η κρίση ανατρέπει ξανά την ισορροπία ισχύος σε βάρος των εργαζομένων. Ο ΓΓ της ΠΕΟ τονίζει ότι πληθαίνουν οι αυθαιρεσίες εις βάρος των ομαλών εργασιακών σχέσεων καταγγέλλοντας παράλληλα τους εργοδοτικούς συνδέσμους ότι επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την νέα κρίση σε μια προσπάθεια να συμφιλιώσουν την κοινωνία με την ιδέα μιας απορυθμισμένης αγοράς εργασίας. Σημειώνει ότι και αυτή τη φορά οι εργοδότες θα κάνουν ότι μπορούν για να φορτώσουν το λογαριασμό στους εργαζόμενους προσθέτοντας ότι αυτό που χρειάζεται σήμερα η κοινωνία είναι ρυθμίσεις και όχι απορυθμίσεις.
Ποιες αλλαγές συντελούνται στον εργασιακό χώρο λόγω της πανδημίας ή με αφορμή την πανδημία του κορωνοϊού;
H κρίση ανατρέπει ξανά την ισορροπία ισχύος σε βάρος των εργαζομένων. Επιστρατεύονται οι μορφές «ευέλικτης» δήθεν εργασίας, οι οποίες συνήθως εντείνουν την εκμετάλλευση και υποσκάπτουν την εργασιακή και κοινωνική ασφάλεια. Οι παραβιάσεις των συλλογικών συμβάσεων, οι αυταρχικές συμπεριφορές και οι αυθαιρεσίες σε βάρος των ομαλών εργασιακών σχέσεων πληθαίνουν.
Δυστυχώς και οι εργοδοτικοί σύνδεσμοι μέσα από τις δημόσιες τοποθετήσεις τους, επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την νέα κρίση σε μια προσπάθεια να συμφιλιώσουν την κοινωνία με την ιδέα μιας απορυθμισμένης αγοράς εργασίας, χωρίς σταθερή και μόνιμη απασχόληση, χωρίς συλλογικές συμβάσεις και ρυθμισμένες εργασιακές σχέσεις.
Υπάρχει σήμερα θυματοποίηση των εργαζομένων λόγο του κορωνοϊού;
Η ΠΕΟ δεν είναι τυχαίο που από την πρώτη στιγμή, εκτός από την προστασία της δημόσιας υγείας και της ανθρώπινης ζωής πρόταξε τη θέση ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μετακυλιστεί ο λογαριασμός και αυτής της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων. Στον κοινωνικό διάλογο πετύχαμε τη διασύνδεση των σχεδίων στήριξης προς τις επιχειρήσεις και τους εργοδότες, με την υποχρέωση τους να μην προχωρήσουν σε απολύσεις και να σεβαστούν τους μισθούς και τα υπόλοιπα δικαιώματα των εργαζομένων.
Παρ’ όλα αυτά για μας ήταν αναμενόμενο ότι και αυτή τη φορά οι εργοδότες θα κάνουν ότι μπορούν για να φορτώσουν το λογαριασμό στους εργαζόμενους. Οι πιέσεις ήδη έχουν ξεκινήσει, τόσο στην κατεύθυνση της μείωσης των μισθών και της περικοπής παρεμφερών ωφελημάτων, όσο και στην κατεύθυνση της υπόσκαψης των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του δικαιώματος της οργάνωσης.
Ποια είναι τα βασικά κενά που εντοπίζετε στα σχέδια της κυβέρνησης και πως θεωρείται ότι μπορούν να επιλυθούν;
Είναι ξεκάθαρο ότι η κατάσταση στην οικονομία επιβάλλει όχι μόνο συνέχιση αλλά και ουσιαστική διεύρυνση των σχεδίων στήριξης των εργαζομένων και των επιχειρήσεων που έχουν πληγεί από την κρίση.
Αν είναι κάτι που εξόφθαλμα έχει αναδειχθεί μέσα από την κρίση της πανδημίας, είναι ότι αυτό που χρειάζεται σήμερα η κοινωνία είναι ρυθμίσεις και όχι απορυθμίσεις. Χρειάζονται μέτρα προστασίας των εργαζομένων από την αυθαιρεσία και την ασυδοσία των εργοδοτών, με προτεραιότητα την κατοχύρωση μισθών και όρων απασχόλησης, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την νομοθετική υποχρέωση για εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων και με τη θεσμοθέτηση μηχανισμού για τον καθορισμό κατώτατων μισθών και για εκείνους τους εργαζόμενους οι οποίοι για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις. Η κοινωνία σήμερα χρειάζεται επειγόντως περισσότερο κοινωνικό κράτος, περισσότερες και πιο αναβαθμισμένες δημόσιες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας.
Τι πρέπει να γίνει για να επανεκκινήσει η οικονομία;
Ασφαλώς πρώτιστη προϋπόθεση για επανεκκίνηση, είναι η δημιουργία συνθηκών ασφάλειας για τον πληθυσμό απέναντι στο κορωνοϊο. Οι εμβολιασμοί πρέπει να επιταχυνθούν και το κράτος οφείλει να εξασφαλίσει την γρήγορη και απρόσκοπτη εξέλιξη αυτής της διαδικασίας η οποία δυστυχώς καθυστερεί.
Από εκεί και πέρα νομίζω ότι όλοι παραδέχονται ότι η προοπτική για επάνοδο σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την αύξηση της εσωτερικής ζήτησης. Είναι η ζήτηση και η κατανάλωση που μπορεί να αποτελέσουν την ατμομηχανή για μια πορεία ανάκαμψης της οικονομικής δραστηριότητας. Αν κυριαρχήσουν ξανά πολιτικές σκληρής λιτότητας και συρρίκνωσης των εισοδημάτων των εργαζομένων, το αποτέλεσμα δεν θα είναι επανεκκίνηση αλλά ένας νέος φαύλος κύκλος ύφεσης και περαιτέρω δραματικής διεύρυνσης της κοινωνικής ανισότητας.
Ο κρατικός προϋπολογισμός όπως και τα χρηματοδοτικά εργαλεία που παρέχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αξιοποιηθούν στον μέγιστο βαθμό για την χρηματοδότηση αναπτυξιακών έργων και τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Η χώρας μας έχει ανάγκη από μια καινούργια, διαφορετική αναπτυξιακή φιλοσοφία, για ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης που να διασφαλίζει ευημερία για όλους όσους συμμετέχουν στην παραγωγή του πλούτου και όχι μόνο για λίγους, όχι μόνο για τους ισχυρούς και διαπλεκόμενους.
